Sjúklegir samsærisheilar keppast nú við að sjá samsæriskenningar í milljónum lekinna skjala Mossack Fonseca, sem Morgunblað Suður-Þýskalands, Süddeutsche Zeitung bárust á alveg "svaaaakaleeeega gruuuuunsamlegan hátt"  buuuuhuhuhuhuhu!!!

Bandaríkin, Rússar og gyðingar standa vitaskuld á bakvið fall SDG, ef trúa skal íslenskum samsærishausunum. Hávær krafa innan Framsóknarmanna um formannskjör er örugglega líka runnið undan rifjum útlendinga. Áhuginn á íslenskum forsætisráðherra, sem aldrei hefur gert neitt af gagni, nema að stinga upp á endurgerð Selfoss í miðaldastíl, er vitaskuld óhemjulegur út í heimi, og var það jafnt fyrir sem eftir endanlegt fall hans í íslenskum stjórnmálum. "Það hlýtur að vera einhver á bak við þetta" baula beljurnar í Suðursveit.

Egill Helgason veðjar á Mossad

Stóra-vitleysa, Egill Helgason, velti fyrir sér samsæriskenningum í gær enda hefur hann þegar sjálfur viðrað samsæriskenningu. Hann heldur að Mossad standi á bak við allt.

Þegar Egill skrifaði um daginn um fyrirtækið í Panama, kallaði hann það Mossad Fonsecka. Eftir gagnrýni og orð í eyra frá stjórnarmönnum á fjölmiðli þeim sem hann vinnur hjá, sem eru vitaskuld allir undir hæl CIA (og Mossad), þurfti karlfauskurinn að breyta þessu hið snarasta sama daginn. Ekki tókst þó betur til en svo að hann skrifaði enn nafn lekafyrirtækisins í Panama rangt: Mossach Fonsecka. Sérfræðingar út í löndum sem plana og plotta til að fella glæsilega íslenska stjórnmálasnillinga eins og Sigmund Davíð Gunnlaugsson, útiloka þó ekki að Egill Helgason sé bara svo vitlaus og lesblindur, að hann geti ekki skrifað tvö orð á útlensku án þess að gera í þeim þrjár villur.

Best að útiloka ekkert. Aldrei er að vita hver stendur á bak við þetta blogg, sem þú lest nú, ef þú ert yfirleitt að gera það af frjálsum vilja. Ég er orðinn ansi hræddur um að það getir verið einhver annar en ég sjálfur. 

.

Menn eru farnir að spyrjast fyrir um hvar Guðni Th. sé. Hann lagðist undir feld fyrir nokkrum vikum síðan. Löngum hefur verið vitað, að það getur verið hættulegt að liggja of lengi undir feldi. Til forna voru slíkir menn kallaðir Feldmenn. Stuðningsmenn Guðna sem ég hafði samband við, upplýstu mig í morgun, að Guðni væri að nærlesa reglurnar fyrir forsetagjörninginn. Hann var sagður þreyttur í augunum, en liði annars vel. Þeir sendu mér þessa mynd af sínum manni. Hann virðist nærri því kominn undan feldinum.

Icelandic first-lady-to-be, Eliza Reid, is a woman who knows what she wants - but I am buying the movie-rights for the film 'President in a cup - an Oxford-romance'?

The following is from a great interview on Hit Iceland (not too hard I hope, although a quite a lot of Icelanders need a thorough spanking):

"Our names were drawn together for a blind date," says Eliza. "Well, that is the short version. Guðni was studying for his doctor’s degree in history and I for my master's degree. At the time, we were having a fundraiser for the rowing team – where we were both rowing. The guys on the team all had these cups with their names on them, all arranged in a row. The girls got tickets with their names and were supposed to put them in different cups. The guys would then draw one ticket from their cup and ask the lucky girl out on a date. I had ten tickets and instead of putting them into ten different cups I put eight of them into Guðni's. I liked him a lot and thought I would tilt the balance a little in my favor. I refrained from putting all ten of my tickets into his cup, as I didn't want him to think I was some crazy stalker. Well, he drew one of my tickets and took me out to this very nice Italian restaurant the very next day. I was duly impressed. I had expected a kebab or something simple. We were, after all, students." (More in an interview here).

Fancyeeee Guðni, an Italian restaurant! This proves that student's loans in Iceland are were far too generous.

    Cut!

When strangers are coming
They come to your house
They kill you all
And say
We’re not guilty
Not guilty

Þannig söng Jamala frá Úkraínu inn í hjörtu Evrópubúa. Hún söng um ömmu sína sem flutt var af Rússum frá Krím árið 1944. Söngur um að tatarar hafi allir verið drepnir eru pólitísk ósannindi og öfgar sem virðast höfða til smekklauss rumpulýðs heimsálfunnar og hýrra drengja með fána við hún á því herrans ári 2016.

Krímtatarar voru ekki allir myrtir. Það voru hins vegar gyðingarnir á Krím. Gyðingum var útrýmt, og margir Krímtatarar hjálpuðu góðfúsleg til við það, enda múslímar sem lengi höfðu hatast út í nágranna sína á Krím, gyðingana, sem búið höfðu þar lengur en Tatararnir. Myndirnar við þessa færslu eru af frændum Jamölu, sem stunduðu gyðingadráp. Jamala var vitaskuld ekki að syngja um dráp á gyðingum. Hennar söngur var nútímasögufölsun pökkuð inn í glamurpopp, svo pöpullinn auðtrúa gleypti lygina betur.

Óhemjugaman er að sjá hve heitt sumir Íslendingar una landi sínu og jafnvel sérhverri hríslu sem í landinu grær. Fornleifur segir þessa dagana frá elstu skuggamyndunum með íslensku efni sem framleiddar voru á 9. áratug 19. aldar á Englandi.

Þegar mynd af einmanna reynitré í fjallshlíð í Grafningi birtist, spurði Fornleifur menn, hvort menn vissu nákvæmlega hvar þetta tré væri eða hefði verið. Ekki vantaði svörin. Menn voru ólmir eftir að leysa gátuna. Svo var einnig um mynd af skipinu Camoens sem reyndist vera tekin í Trékyllisvík en ekki við Akureyri eins og menn á 19. öld héldu fram (sjá hér og hér).

Loks leysti Ágúst H. Bjarnason grasafræðingur gátuna um reyninn, enda hafði faðir hans Hákon Bjarnason skógræktarstjóri eitt sinn skrifað um hann.

Reynirinn stóð lengi í hlíðum Bíldsfells í Grafningi en var að lotum kominn árið 1944 þegar Vilhjálmur S. Vilhjálmsson (Hannes á Horninu) skrifaði síðast grein um hann í Alþýðublaðið og greindi þar frá þeim ljóta sið sem Íslendingar og síðast Bretar og Kanar höfðu haft við að skera nafn sitt í hið einmanna tré.

Ef einhver nennir að hlaupa upp í hlíðar Bíldsfells, væri gaman að fá að vita, hvort blessað tréð hafi dáið Drottni sínum, eða hvort þarna vex enn reynir af sömu rótinni. Myndir væru vel þegnar.

Menntamálráðherra boðar nú hertar reglur og verri lánakjör fyrir íslenska námsmenn. Eins og öryrkjar og aldraðir verða námsmenn að blæða svo bruðlveislan geti haldið áfram - vonandi aðeins fram á haust.

Verri lánaskilaðri munu einungis skila sér í verri menntunarstöðu þjóðarinnar sem er nú nógu slæm fyrir. Allt flýtur á Íslandi í hálfmenntuðu fólki, sér í lagi lögfræðinga- skröttum og hagfræðibeljum sem "stjórna" öllu og oftast til ófara. Sjálfsálitið vantar hins vegar ekki. Maður þarf ekkert annað en að líta á samsetningu Alþingis síðustu árin til að sjá að slæmt er andlegt atgervið og vart getur það versnað. Fjárglæfrastrákar, sjoppumellur, ruglukollar, blómasölukonur, helluþjófar og landsölulið er það sem við höfum setið uppi með í löggjafasamkomunni. Ísland er ekki eitt um þessa þróun. Siðleysi í póltík hefur aukist í flestum löndum Evrópu og siðleysið er síðasta stigið á undan fasisma.

Nám kostar og menntun er gulls ígildi fyrir flesta. En hingað til hafa annaðhvort ófleygar flugfreyjur eða pattarafeitir kjánar án siðferðismeðvitundar, sem lugu sér til gráður frá Oxford og miklu miklu, miklu meiru, náð sér í hæstu embætti þjóðarinnar og það vitaskuld með dyggri hjálp kjósenda og pólitískra aðhlægjenda. Lengi lifi Lýðveldið sem margir Íslendingar halda enn að sé aðeins fyrir þá eina og að þeir séu á einhverjum sérsamningi. 

Ljótt er til þess að hugsa, að menntamálaráðherra árið 2016 vilji komandi kynslóðum svo illt, að ungt fólk verði kannski að hrökklast úr óloknu námi vegna þess að foreldrar þess geta ekki hjálpað því fjárhagslega.

Þegar öldin var önnur - full af orku og energy

En Þegar Illugi Gunnarsson var í námi í Lundúnum fyrir aldamótin var öldin allt önnur. Þá var  sko aldeilis svigrúm, svo ekki sé annað sagt. Fyrir utan námslán voru sumir námsmenn með velunnara í sendiráðum Íslands. Stöku námsmaður gekk lausum hala með lykilinn að sendiráði Íslands og einn þeirra, sem stundaði nám við London School of Economics, bauð samnemendum sínum í eftirpartý í sendiráðinu á Eaton Terrace þegar það var lokað almenningi. Hann var einnig með lyklavöld að áfengisbirgðum íslensku utanríkisþjónustunnar. Já, those were the days. Ætli það hafi verið Benedikt Ásgeirsson eða Þorsteinn Pálsson sem gerðu svo vel við fátæka námsmenn á LSE? Ég veðja á Steina. Hann hafði verið í pólitík.

Samnemandi íslenska stúdentsins, danskur heiðursmaður og er virtur fjármálaráðgjafi í dag, sagði mér fyrir tveimur árum með mikilli hrifningu frá  partíi í íslenska sendiráðinu sem honum var boðið í af íslenskum skólafélaga á LSE. Er hann sá fljótt að þessi veislulýsing misbauð siðferðiskennd fornleifafræðingsins, eins og hans reyndar líka - honum þótti þetta bara gott partí og sá sem bauð var öðlingur og góður drengur fæddur norður undir heimskautsbaug. Hann spurði loks íbygginn á svip hvort slíkur öðlingháttur við stúdenta væri almenn praxís í íslenskum sendiráðum. Ég sagðist ekki vitað það, en upplýsti hann þó um að í eina skiptið sem ég hafði verið boðaður í íslenskt sendiráð, þá var mér bara boðið vatn að drekka, enda hafði ég þá ekki verið námsmaður í meira en 15 ár. Annað fékk ég ekki. Allt var eðlilegt, ekkert bruðl, ekki einu sinni ein skitin snitta frá NOMA. Sendiherrann sem brynnti mér með íslensku lindarvatni var hins vegar síðar tilbúinn að veita meira en vatnsglas þegar hann vildi afhenda hausinn af Íslandi á silfurfati til ESB. Hann var svo sannarlega líka tilbúinn að tæma barskápinn og meira til, þó hann hafi verið styrktur til náms í DDR - eða kannski einmitt þess vegna.

Í lokin verð ég  ég að minnast ekta diplómata sem reddaði mér fátækum stúdent á Englandi vorið 1989, þar sem ég var á dönskum Forskerakademi-styrk við hluta doktorsnáms míns í Durham. Ég þurfti þá að fara á ráðstefnu til Maine í Bandaríkjunum. En ég hafði aldrei farið til BNA og hafði því enga vegabréfsáskrift til fyrirheitna landsins. Ég hafði þegar samband við Íslenska sendiráðið í Lundúnum snemma árs og fór þangað með vegabréf mitt sem þeir sendu í Bandaríska sendiráðið. Bandaríkjunum gekk mjög erfiðlega að skilja hvað maður sem var með vegabréf frá Íslandi, leit út eins og hryðjuverkamaður frá Ítalíu, bjó í Danmörku og var í nám á Englandi vildi til fyrirheitna landsins í flugi með Air Kuwait (sem voru reyndar voru með ódýrasta flugið vegna þess að enginn vildi fljúga með þeim vegna flugráns á einni flugvél þeirra í Alsír). Bandaríska sendiráðið vissi þó ekki, mér vitandi, að ég flygi með Air Kuwait. Loks var ekki nema vika í brottför og ekki var vegabréfið enn komið frá Bandaríska sendiráðinu. Ég hringdi í íslenska sendiráðið sem sá um þetta allt fyrir mig og svo vel vildi til að ég náði í sendiherrann, Ólaf Egilsson, sem síðar í vikunnu átti að hitta sendiherra Bandaríkjanna. Á þeim fundi var vegabréfsáritun minni "reddað" og Ólafur Egilsson fékk vegabréfið mitt og ég sótti það daginn eftir snemma morguns í sendiráðið á 1. Eaton Terrace, sama dag - áður en ég flaug til New York. Ólafur var ekta diplómat og vann öllum stundum fyrir alla. En ég efa að Ólafur hefði gefið námsmönnum lyklavöld að sendiráði Íslands frekar en að lyklar að tollfrjálsum vínbirgðum hafi legið á glámbekk. En hann gat hjálpað námsmönnum. Það gat LÍN á þeim árum, en nú á að taka námslánakerfið af lífi svo aðeins þeir sem eiga ríka að geti stundað nám. Bubbadrengir og millapíur með aðgang að börum siðspilltra valdastétta verða líklega þeir einu sem komast í nám erlendis, nema að menn sé því fluggáfaðri en bubbabörnin. Þetta er víst það sem kallað er að viðhalda gömlum hefðum.

Illugi, hvað finnst þér. Hefðir þú fílað opinn barskáp sendiráðsins og námsmannaveislu  í húsakynnum Íslenska ríkisins? Varla. Er það hluti af reynslunni sem allir þurfa að fá í námi erlendis?

Oft á tíðum er varasamt að blogga, jafnvel lífshættulegt. Það sannaðist í dag er bloggstjórn Morgunblaðsins hafði samband við mig að ósk ágætrar konu sem ég hafði skrifað örlítið um árið 2012. Hún gerðist eitt sinn álitsgjafi hjá Össuri Skarphéðinssyni um málefni Palestínu. Áður en hún varð ráðgjafi um alþjóðarstjórnmál, líkt og ég lýsti árið 2012, hafði hún orðið þess heiðurs aðnjótandi að geta kallað sig Miss Teen Tourism, eftir að hún tók þátt í fegurðarkeppni í Tallin í Eistlandi árið 1999. Geri aðrar betur.

Ég fann enga góða mynd af konunni fyrir færslu mína árið 2012 nema í bikiní -  mynd sem tengist fegurðarsamkeppninni ofangreindu. Nú vill kona þessi, sem er orðin kjúklingabóndi, ekki sjást opinberlega í bikini og hefur nú beðið Morgunblaðið að banna mér að nota myndina af sér með þeim rökum að einkaréttur ljósmyndarans hafi verið brotinn.

Ég man ekki eftir því að hafa fundið myndina á veraldarvefnum með upplýsingum um ljósmyndara. Morgunblaðið getur heldur ekki upplýst mig um nafn ljósmyndarans. Mig minnir að allir þátttakendur í fegurðarkeppninni í Tallin árið 1999 hafi verið ljósmyndaðar í bak of fyrir í bikinium. En ljóst er að Palestínusérfræðingur Utanríkisráðuneytisins vill ekki lengur sjást í bikini, stærð x-Small, sem vart hélt því sem það átti að halda í skefjum.

Vitaskuld verður maður strax við slíkri beiðni, en þar sem blogg mín eru mjög myndræn setti ég á stundinni aðra mynd í staðinn svo ekki yrði tómarúm eftir bikinimyndina.

Hér má lesa bloggið sem var ritskoðað í dag. Persónuleg þótti mér fyrri myndin miklu betri, en nú get ég auðvitað ekki sýnt ykkur hana lengur. Þið getið því ekki dæmt. Þannið er það líka víða i Miðausturlöndum, þar sem almenningur hefur ekkert að segja og hið frjálsa orð er bannað og á skoðunum því ekki skipst.

Nýr forseti Lýðveldisins, Guðni Th. Jóhannesson, fer allra ferða sinna á hjóli eins og menn vita. Hann ætlar að halda því áfram. En þar sem veður geta oft verið váleg á Álftanesi, þarf hann betra hjól og kerru en þá sem hann ekur nú með.

Fest verða kaup á almennilegu forsetahjóli fyrir rétt rúmar 300.000 kr., sem getur rúmað forsetafrúna og einn erlendan gest og þar að auki ljósrit af öllum ríkisráðsfundagjörðum frá upphafi. Kassinn er hafður svartur. Hann fæst með hryðjuverkaöruggum hliðum sem gerið hjólið aðeins dýrara (500.000 kr.) en gerir kleift að finna kassann, lendi forsetinn í slysi í hægri umferðinni eða í árás í Öskjuhlíðinni.

Þetta hjól er sannkölluð gæðasmíð og meðal þess fremsta sem Danir flytja út í dag. Þar sem það er framleitt í Christianíu í Kaupmannahöfn, er leynihólf fyrir tjald sem er tilvalið í útilegur forsetans.

Til hamingju Guðni, með hjólið, sem fær nafnið Svarti Svanurinn, eftir bjórstofu þeirri í Kaupmannahöfn þar sem Guðni tók í raun veru fyrst ákvörðunum í vor, um að bjóða sig fram í embætti forseta Íslands eftir áeggjan nokkurra áhrifamikilla Gránufélagsmanna.

Hjartaspítalinn í Mosfellsbæ er aðalgúrkan í augnablikinu. Trúa því nú fæstir að það sé nokkur glóra í þessu framtaki ellegar í kollóttu höfðinu á hinum hollenska fjármálameistara, Hendrikus Eberhard Middeldorp, sem nú gengur undir nafninu Henri þar sem hann boðar fagnaðarerindið í lúpínugrónum brekkunum fyrir ofan Mosfellsbæ.

Langar mig til að byrja með að benda lesendum mínum á nokkrar athuganir sem ég setti um hollenska "fjárfestinn" á FB Guðmundar Magnússonar blaðamanns og sagfræðinema með meiru. Einnig má benda fólki á lofsverða yfirferð Láru Hönnu á Stundinni.

Middeldorp á sér ævintýralega forsögu í Barcelona á Spáni, sem vert væri fyrir blaðamenn að glugga í. Það væri einnig fróðlegt fyrir auðtrúa, íslenska samstarfsaðila (les styrktaraðila) Middeldorps. Á Spáni átti Hendrikus Middeldorp t.d.aðild að fyrirtæki sem hann sofnaði árið 2000 og kallaði INTERSTATE MANAGEMENT GROUP SL. Það fyrirtæki hefur aldrei skilað ársreikningum til yfirvalda á Spáni. Hendrikus Eberhard Middeldorp er heldur ekki fyrrverandi bankamaður eins og hann hefur margoft haldið fram.

Hendrikus (Henri) Middeldorp er fæddur 15. maí 1955 í Schiedam í Hollandi. Þó hann segist vera ríkur bankamaður og framkvæmdastjóri (m.a.fjölda fyrirtæki sem innihalda nafnið Burbanks), á hann vart bót fyrir rassinn á sjálfum sér - nema líklega þá peninga sem hann lætur þá auðtrúa borga sér til að stjórna sirkusnum.

Hann skýrir nú fjármál hjartaspítalans þannig í Fréttablaðinu. Hann segir að ævintýrið

"verði fjármagnað með láni frá hollenska félaginu Burbanks Holding í gegnum annað hollenskt félag, Burbanks Capital, til MCPB með veði í spítalanum. Hann eigi sjálfur 51 prósent í Burbanks Holding sem eigi svo 98 prósent í MCPB. Fjármagnið sem fara eigi í spítalann sé hins vegar ekki í hans eigu heldur í eigu fjárfesta en sé í eignastýringu hjá Burbanks Holding."

Þetta þótti mér í meira lagi athyglisvert, því áður hafði því verið haldið fram að eitthvað sem hann kallaði Burbanks Trust and Investments stæði fyrir 49 % hlutafé fyrir Burbanks Holding og Middeldorp sjálfur væri "góður fyrir" 51% sem rynni til Burbanks Holding og svo til MCPB.

Ég er ekki fjármálasérfræðingur heldur fornleifafræðingur og gref því af og til, en nú hef ég bókstaflega kafað niður á botneðjuna í hinum gruggugu díkjum hollensks fjármálalífs til að finna upplýsingar um aðalfjárfestinn á hjartaspítalann og upplýsingar um Burbanks Holding, Burbanks Capital og Stichting Burbranks Trust and Investment, því ekkert fyrirtæki er til sem aðeins heitir Burbanks Trust and Investments.  

Ég hafði samband við nokkrar stofnanir í Hollandi og fékk t.d. upplýsingar um fyrirtæki Middeldorps sem eru orðin nokkuð mörg, t.d. (sjá hér). Ítarlegri upplýsingar geta menn fengið hjá Kamer van Koophandel (Chamber og Commerce) fyrir smá borgun.

Hér getið þið séð haldgóðar upplýsingar um Burbanks Holding B.V. og hér um Stichting Burbanks Trust and Investments og hér um Burbanks Capital (réttu nafni Coöperatie Burbanks Capital U.A.).

Meðstjórnandinn rekur kaffihús í Belgíu

Herra Middeldrops, sem á sér enga fortíð í bankastarfsemi, er skráður sem stjórnandi og eigandi Burbanks Holding B.V. með Peter Lucien Hilda Verbeemen.  Þeir leggja til 51% af fjárfestingum í Hjartaspítalann, samkvæmt upplýsingum sem RÚV hefur fengið hjá Middeldorp. Það vekur athygli mína að þetta fyrirtæki er skráð með 1 evru í kapital.

Það vekur einnig athygli mína að Peter Lucien Hilda Verbeemen, sem er kaffihúseigandi í bænnum Hasselt í Belgíu, þar sem hann rekur lítið kaffihús og bar sem ber nafnið De Witte á Maastrichterstraat 21. Samkvæmt upplýsingum sem finna má á netinu er ekki mikill gróði af þeim rekstri. Hr. Verbeemen hlýtur því að hafa auðgast af einhverju öðru en kaffi og bjór.

Ég hringdi því í morgun í Peter Lucien Hilda Verbeemen og spurði hann hvernig vera gæti að hann væri þáttakandi með kapítal að helmingi þess fjármangs sem færi í hjartaspítala á Íslandi. Mikið fát kom á blessaðan manninn og vísaði hann alfarið á meðstjórnanda sinn í Burbanks Holding B.V., Hendrikus Middeldorp, sem "væri inni í öllu þessu með fjármálin". 

Er bæjarstarstjórnin í Mosfellsbæ í samstarfi við öldurhúseiganda í Hasselt í Belgíu um að byggja hjartaspítala? Ja - greinilega.

Skoðar maður gögn um Stichting Burbanks Trust and Invstements kemur í ljós, að hr. Middeldorp er með 0 (núll) starfsmenn í þessu félagi. Hann er heldur ekki með skrifstofu á heimilisfanginu sem gefið er  upp í Eindhoven á heimasíðu spítalaævintýrsins. Middeldorp leitar hins vega nú í Belgíu að 10 manns til að vinna í 1-3 ár að verkefninu og gefur upp gmail tölvufang sitt (sjá hér).

Ritarinn í Burbanks Capital "framleiðir" Bandit Beverage

Skoðum svo Coöperatie Burbanks Capital U.A. sem Middeldorp nefnir einnig til sögunnar. Þar kemur einnig við sögu fyrrnefndu Peter Lucien Hilda Verbeemen, sem dags daglega lifir af því að skenkja bjór og kaffi, en ritari samvinnufélagsins er hinn íranskættaði hr. Dimitri Djahanbani, (fæddur 1968 í Hasselt í Belgíu og sem m.a. stendur í rekstri fyrirtækis sem kallast Bandit Beverage Company. Ekki veit ég hvaða drykki það fyrirtæki framleiðir, en skyldi það aðeins vera blávatnið sem hr. Middeldorp ætlar sér að selja frá Íslandi, líkt og orkuna og peningarnir sem hann "lánaði" í verksmiðju á Grundartanga, eða ódýra (ókeypis) græna orkan sem hann ætlaði að selja í Belgíu og svo framvegis, etc.,etc.?  

Munu sjúklingarnir í Mosfellsbæ drekka sull frá Bandid Beverage Company ? Því get ég ekki svarað. En ég sé enga forsendu fyrir því að Dimitri Djahanbani (Djahnbani) sem líka er shaman og heilari í frítíma sínum, að standa í fjármálastjórn í samvinnufélaginu Burbanks Capital U.A. við byggingu spítala á Íslandi, þó hann sé kannski klár að búa til glæpamanndrykki í Belgíu. En ef til vill mun hann bjóða upp á Djanbani-heilun og Shamankransæðakokkteil á Hjartaspítalanum?

Hefur bæjarstjórnin í Mosfellsbæ, og allir gráðugu læknarnir sem ætla að vera með í hankípaníinu, samstarf við forstjóra sem stjórnar "milljarðafyrirtæki" úr ferðatöskunni sinni. Jú - greinilegt er að sumir Íslendingar eru arfavitlausir þegar þeir halda að peningar séu í sjónmáli.

Nú gerist hann óskammfeilinn

Hr. Middeldorp lét þessi orð fljúga nú í morgunn við Fréttablaðið

„Hvernig getur þú grafið undan heilbrigðiskerfi ef kerfið er sjálft að grafa undir [sic] sér?“ spyr Middeldorp. „Ef fólk kvartar undan því að við séum að rústa einhverju þá þarf að vera eitthvað til þess að rústa, ef svo má segja.“

Þvílík óskammfeilni! Til er heiti fyrir slíka menn á hollensku: OPSCHEPPER, sem er af sama uppruna og íslenska orðið uppskafningur.

Manni leiðist enn meira en áður að sjá flóttamönnum vísað úr landi á Íslandi, þegar karlar eins og Hendrikus Middeldorp, sem fæddur er í Skítatjörn í Hollandi, fær að vaða uppi í boði gráðugra lækna og bæjarstjóra með brenglaða dómgreind, bara vegna þess að ákveðinn hluti þjóðarinnar er haldin sjúklegri græðgi og annar hlutinn barnslegri einfeldni.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson hélt því fram í viðtali á útvarpi Sögu í gær að George Soros stæði á bak við birtingu Panama-skjalanna (SDG lætur orð sín um Soros falla ca. 43 mínútur inn í þennan þátt).

Ósköp á nú drengurinn bágt, hugsaði ég, er ég heyrði hann halda því fram að Soros stæði á bak við fall sitt. Sigmundur Davíð telur þessa samsæriskenningu sína jafnvel efni í heilan þátt á útvarpi Sögu. Er hann með sömu veikina og Trump?, hugsaði ég með sjálfum mér.

Megi Drottinn og önnur máttarvöld varna oss frá því að slíku gjálfri verði útvarpað yfir þann hluta þjóðarinnar sem nennir að hlusta á Útvarp Sögu. En orð SDG sýna, að enn meiri ástæða er að koma í veg fyrir frekari pólitískan frama hans í næstu kosningum. Það er skylda Framsóknarflokksins að losa sig við Sigmund - ef flokkurinn ætlar sér yfirleitt að lifa af.

Nú er nýjasta gúrkan sem menn naga í, eftir að flestum er orðið ljóst að hjartaspítalinn í Mosfellsbæ er spilaborg og hollenski "fjármálameistarinn" er uppskafningur, að ræða um rasistana og "kúkana" sem trymbillin Waage finnur í sandkassanum sínum.

Gunnar Waage kúkaveiðimaður hefur ugglaust gleymt einum rasista á topp-20 veiðilista sínum og gæti sá flotið frekar ofarlega á listum að mínu mati. Það er SDG, því Sigmundur endurlífgar nú gamlar hefðir í Framsóknarflokknum, sem maður hélt að hefðu endað sitt skeið. Gyðingahatur hefur því miður löngum loðað við forsvarsmenn Framsóknarflokksins. Það er engin tilviljun að það var Hermann Jónasson sem lét vísa gyðingum úr landi á Íslandi og sonur hans sem féll fyrir áróðurstrikki Arafats (sjá hér).

Ég hef áður skrifað um (sjá t.d. hér hér og hér) áráttu sumra Íslendinga að kenna útlendingum um sínar eigin svikamyllur og ófarir, sér í lagi gyðingum. Nokkrir höfuðpauranna í íslenska hruninu (margir telja hrunið vera afleiðingar einhvers óáþreifanlegs samsærismökkurs í útlöndum) höfðu þörf á því að svína á gyðinga, þegar upp komst um glæpi íslenskra banka- og athafnamanna. Fjöldi Íslendinga tók einnig þátt í þeim ásökunum með banka- og stjórnmálamönnum. Líkt og kaþólska kirkjan forðum, einnig altarisdrengurinn Hitler og múslímar, kennir og ákveðin gerð afar vitgrannra vinstri manna nútildags gyðingum um allt milli himins og jarðar. Það er alltaf billeg lausn að kenna gyðingum um allt.

Sjálfstæðisflokkurinn var reyndar nærri því sama marki brenndur og flokkurinn varð síðar athvarf fyrir fjölda íslenskra nasista eftir stríð (sjá hér). Kannski er það þess vegna að einstaka sagnfræðingur meðal sjálfstæðismanna er svo mikið kappsmál að klína gyðinghatri á Framsókn, en gleyma ósómanum  í sínum eigin flokki.

Fjöldi múslímahatara á Íslandi er einnig sama marki brenndur þegar kemur að gyðingum. "Stuðningur" þeirra við Ísraelsríki einkennist oft af tvískinnungi og kemur oft einungis til svo hægt sé að réttlæta heiftarlegt og siðlaust hatur á minnihlutahóp í samfélaginu með svínshausum og blóði. Ísraelsríki er í flestum tilfellum enginn akkur af stuðningi íslenskra múslímahatara við ríkið. Múslímahatur kemur ekki veg fyrir starfsemi Hamas og annarra hópa sem hafa morð á gyðingum á stefnuskrá sinni.

En þetta hatur er sannkallaður vítahringur. Sá minnihlutahópur sem múslímahatarar hatast út í er heldur ekki barnanna bestur, því trú hans hefur einfaldlega sjálfskiptingu og innbyggt gyðingahatur. Prelátar múslíma hvetja til morða á gyðingum og öðrum  í tíma og ótíma. Við höfum svo sannarlega vör við það á síðustu vikum - ekki bara á götum Jerúsalem og Tel Aviv - heldur um heim allan.

Fólk eins og Gunnar Waage sér líklega vart rasismann hjá Sigmundi fyrir stólpanum í augunum, því rasistaexpertinn í sandkassanum er vissulega líka rasisti þegar allt kemur til alls. Hann hatar gyðingana í Ísraelríki alveg eins og vinkona hans hún Erla Sema og fjarskyldur frændi hennar á Tyrklandi, hann Erdogan.

Sjálfsímynd sú sem Íslendinga hafa þróað með sér á 20. og 21. öld er mjög naív og hefur á stundum jaðrað við rasisma. Allt er hreinast, fallegast og best - og vitaskuld hreinna, fallegra og betra en annars staðar. Íslendingar hafa sterkustu karlana, vergjörnustu konurnar, bestu bankana, hreinasta vatnið og gáfaðasta fiskinn  - svo ekki sé talað um tunguna uppi í fólki og málið. Orðbragðið upp á síðkastið bendir þó til þess að hreina mjólkin sé eitthvað farið að súrna í kokinu og iðrunum á hinum sanna, skyldleikaræktaða Íslendingi.

Íslendingar, og sér í lagi menn í valdastöðum, verða að læra að bera ábyrgð á eigin gerðum. Alveg sama hvað góðir og hreinir Íslendingar þeir eru, verða þeir að gera sér grein fyrir því að í landi þar sem þjóðkirkjan jafnt sem örgustu trúleysingjar leggja blessun sína yfir andgyðinglegan kveðskap 17. aldar, þá er til langtum fleiri rasistar en þessir 20 kúkar sem Gunnars Waage hefur safnað í sandkassanum sínum. Sumir kúkarnir finnast heldur ekki vel í svörtum sandi, því þeir eru óttaleg ræpa og jafnvel bölvað prump. Þökk sé Útvari Sögu, sem leyfði þjóðinni að heyra prump SDG í beinni. Menn kjósa kannski eftir því - þegar og ef leyft verður að kjósa.

Í morgun hóstaði ég bókstaflega kaffi og brauði yfir morgunverðarborðið er ég skoðaði afrek FB-vina frá kvöldinu áður. Þar sá ég að einn þeirra boðaði þann gleðiboðskap að ný forsetafrú, Eliza Reid, væri gyðingur. Vitaskuld fagnaði þessi vinur og fjöldinn allur af öðrum vinum hans með honum.

Gyðingakonur eru hörkukonur eins og Dorrit, Lilith, Gertrud og Barbara Streisand hafa sýnt okkur. Hallelúja í hæstu hæðum fyrir þær. En um tíma í dag var Íslandi borgið því (auð)trúað fólk hafði frétt að kona Guðna forseta væri af ætt Abrahams. Gat verið að fólk væri farið að fagna fjölmenningunni með forseta vorum?

En ef ég hefði ekki vitað betur, þá hefði ég trúað öllu eins og nýslegnum dúkat. Þessa miklu "gleði" var að finna hjá fólki sem margt viðrar "kristilegan" stuðning sinn við Ísraelsríki og ári oft til að réttlæta hatur sitt á öðrum minnihlutahópum eða öðrum vandæðatrúarbrögðum en Kristni, þ.e. Íslam.  Vitanlega eiga Íslam og Fjölmenning gyðingahatur og ofsóknir á hendur gyðingum á samviskunni - líkt og Kristni fyrrum. En stuðningur við Ísraelsríki og Gyðingdóm eflist ekki við hatur á öðrum. Því er fjölmenningarhugsjónin ekki rík hjá þeim sem samgleðjast yfir fagnaðarerindinu um að það sé kominn ný gyðingakona í stofurnar og eldhúsið á Bessastöðum (og nú setjast rauðsokkur og femínistar klofvega yfir mig).

Eins og alltaf þegar menn hafa gyðinga á milli tannanna, komu mismunandi skoðanir á ágæti þess að Eliza á Bessó sé af ætt Abrahams, og jafnvel andgyðingleg krampaköst, t.d. frá einum manni sem skrifaði: Ég er í 6 daga ferð með gyðingahjónum. Þau tíma engu. Hversu gott er það?? :) Ég spyr: Eru Skotar ekki nískasta þjóðin? Vonum að það komi ekki að sök á Bessó. 

Ég tók skjámyndir af umræðunni fyrir "flór" minn um hatursræðu gegn gyðingum, sem inniheldur meira og alvarlegra hatursrugl en þann skít sem safnast hefur í kúkasandkassa Gunnars Waage. En er ég ætlaði að skrifa um þessi undur á Bessastöðum hér á bloggið, var hins vegar búið að fjarlægja fagnaðarerindið og neðanstætt merki kom upp á síðu FB-vinar míns. Söguburður hans um ættir frú Elizu hans Guðna forseta var vitaskuld klámhögg og hefur höfundurinn slegið hamrinum á þumal sinn í staðin fyrir naglann. Á, æi, andskotans - ekki er öll dellan eins, en það er mikið af henni á Íslandi og ekki síst á Fésbókinni. En ef fólk trúir á meyjarfæðingar, þá er víst ekkert sjálfsagðara en að Eliza Reid á Bessó sé kosherkona frá gresjum Kanada. Menn mega trúa því svo ef þeir vilja. En satt er það ekki. Eliza er samt örugglega alveg boðleg þrátt fyrir að hún sé ekki alveg eins skyldleikaræktuð og maður hennar.

Amen.

Fornleifur hálfbróðir minn birti í gær tvær áður nær óþekktar myndasyrpur sem innihalda kvikmyndir frá Íslandi á síðari hluta 4. áratugar síðustu aldar. Kvikmyndirnar eru úr ferðum nasistasamtakanna KdF og eru frá 1936 og 1939.

Eva Braun heitkona og að lokum eiginkona Hitlers (í tæpar 40 klukkustundir) fór í KdF- ferð til Íslands í júlí árið 1939, og kvikmynd hennar þekkja menn vel. En nú eru tvær aðrar kvikmyndir úr skemmtiferðum vel stæðra nasista komnar í leitirnar.

Sjá frekar og betur hér.

Nú þegar Ómar Ragnarsson er orðinn hæsti hæstiréttur rennusteinsins, og maður sér sífellt að "Gestapo-maður" hafi yfirheyrt þá dæmdu í Geirfinns og Guðmundar-málum, langar mig að minna á gamla færslu mína um téðan "Gestapómann" sem séra Guðjón Skarphéðinsson laug vísvitandi og andstyggilega um í viðtali við Óttar inn auðtrúa (Mayday) Sveinsson. Sjá hér:

http://postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1387842/

Þjóðverjar skulda ekki bara Grikkjum. Vestur-Þjóðverjar gerðu afar lítið til að leita að og lögsækja stríðglæpamenn eftir síðari heimsstyrjöld. Dómar böðla voru styttir og menn sem myrt höfðu tugi þúsunda gyðinga og annarra lifðu til æviloka í lystisemdum. Það er fyrst nú, á síðustu mánuðum lífs sumra böðlanna, að farið er að skoða mál morðingjanna. Hingað til hafa þeir verið hylltir á sama hátt og Hitler af Þjóðverjum, annað hvort með þögninni, en oftast ljóst og opinberlega.

Í bókinni Das Amt, sem út kom fyrir nokkrum árum má lesa hvernig skítseyði úr nasistakerfinu byggðu upp Utanríkisþjónustu Vestur-Þýskalands sem gerði allt til að komast hjá því að finna og lögsækja menn eins og t.d. Adolf Eichmann.

Það sem menn vita kannski ekki er að fasistar og kommúnistahatarar í BNA gerðu þetta kleyft. Stjórnvöld í BNA ákváðu að Þjóðverjar með rófuna á milla fótanna yrðu besti og tryggasti samstarfsaðilinn í Evrópu. Þýskaland varð kjölturakki BNA. Þar skýrir saga NATÓ í hnotskurn. Furstar ESB upplifðu efnahagsundur og framgang vegna þess að þeir tóku aldrei afleiðingum gerða sinna! Vinna og elja Þjóðverja er mýta. Íbúar morðveldisins voru bornir á gullstólum til ríkidóms sem þeir stálu af öðrum.

Íslendingum ber siðferðileg skylda til að styðja kröfur Grikkja um bætur frá Þýskalandi. Þýskalandsslepja margra Íslendinga er óholl og nærri því sjúkleg. Grikkland er ein af vöggum menningar okkar, það er Þýskaland ekki. Þýskaland var hins vegar svínstrog öfga sem nær eyðilögðu menninguna - og nærri því heilu þjóðirnar með.

Lágmenning Evrópu fyrir 70 árum síðan á rústum menningar sem færði okkur ljós. Í dag er fólk, t.d. á Íslandi, farið að eltast við dauðamenningu Íslams á sama hátt og feður þeirra gældu við nasismann. Það kennir meira að segja sama fólkinu um "ófarir" sínar og heimsins. Sjálfeyðingarhvöt sumra Evruþjóða er skiljanleg í ljósi þess hlutverks sem þær léku á 20. öld við að eyðileggja Evrópu og í morðum á 6. milljónum gyðinga - sem og við nauðgunina á löndum eins og Grikklandi.

Eins og allir vita er ég gamall laumukommi og byltingaseggur og les aldrei annað en málgögn þeirra er ég er á ferðalögum um útlönd. Sama hvort það er lygi eða ekki. Á morgungöngunni minni í Cori í morgun keypti ég mér L'unita til að hafa það sem andlegt meðlæti með morgunbrauðinu á veröndinni í 400 metra hæð yfir hausamótunum á lýðnum. Blaðasalinn í Cori er einn af fáum vinstrimönnum í bænum. Hér er hins vegar allt fullt af ítölsku framsóknarfólki, sem er ekki ósvipað því íslenska, en vinalegra þó. Þegar ég bað um þetta málgagn sósíalista tendruðu augu blaðasalans og hann dró fram eitt eintak sem falið var undir bunka af knallrómönum.

L'Unita er ekki sett á hillurnar með Corriere della Sera eða t.d. blaðinu LATINA sem er bölvað Berlusconiblað samkvæmt blaðasalanum sem nær fussaði yfir því, þegar ég spurði hvort það vær kannski líka gefið út á latínu. Ég las grein um "Vladimir (Putin) d'Arabia" sem ítalskir vinstri menn hata álíka mikið og þeir elska ISIS. Í dag fann ég ekkert gyðingahatur í L'unita en hins vegar algjért smér um Robert Redford. "Redford quel bravo ragazzo progressista". Morgunmaturinn var skemmtilegur. Nú skal haldið til Rocca Massima í 800 metra hæð. Þar er svalt og þar búa margir milljónamæringar og kapítalistasvín sem hafa keypt sér íbúðir í bæ það sem á vetrum búa 5 gamlar ekkjur í elsta hlutanum og 10 sjálfmenntaðir bifvélavirkjar og fjölskyldur þeirra í yngri hluta bæjarins. Á vetrum er þarna oft allt á kafi í snjó.

Þessi moðsuða Moggamannsins Stefáns E. Stefánssonar er fyrir neðan allar hellur.

Thorvaldsensfélagið hvað...? Hún amma mín var einnig í Torvaldsensfélaginu og "stóð vaktina" þar árum saman. En hvað kemur það gamla góðgerðarfélag málinu við, þegar maður þessarar konu, sem var forsætisráðherra, sagði öllum að velja íslenskt því krónan væri góð, meðan þau hjónin földu evrurnar sínar og annan gjaldeyri á pálmaeyju?

Svo kenndi maðurinn hennar gyðingnum Soros um allt heila klabbið hér um daginn. Af hverju dregur hún Thorvaldsensfélagið, stofnað í nafni frænda míns Thorvaldsens, hið gamla góða félag hennar ömmu minnar og Thorvaldsensbazarinn inn í þennan skítabisness sinn ?

Eru Framsóknarburstar á Morgunblaðinu að reyna að hreinsa Sigmund Davíð með vítissóta fyrir kosningar? ER ÞAÐ YFIRLEITT HÆGT? Viljum við mann sem kennir gyðingum um fjármálaóreiðu sína í embætti forsætisráðherra Íslands????  Vitaskuld ekki. Það er örugglega nóg til af góðu fólki í Framsókn sem ekki þarf að skera í tilfallandi gyðinga til að ná athygli flokksmanna sinna.

Guð hjálpi okkur ef allur flokkurinn er á sömu skoðun. Þá hefur ekki mikið breyst síðan á 4. áratug síðustu aldar. Flokkurinn verður að losa sig við meinið.

Fornleifur greinir í dag frá því að heiðursmaðurinn Felix Rottberger, fyrsti gyðingurinn sem fæddist á Íslandi, verði 80 ára nú í september. Hann heldur upp á það í lok mánaðarins í heimabæ sínum, Freiburg í Þýskalandi. Ég fer í partíið, en í fæðingarlandi hans herma fréttir að hann verði að heiman á þessum merkisdegi, líkt og hann hefur verið sl. 78 ár.

Gott fólk frá Íslandi, bæði fegurðardrottning (sjá neðar) og fornleifafræðingur hafa óskað þess að honum verði boðið til Íslands í tilefni þessa stórafmælis - fyrst og fremst vegna þess að hann var ekki velkominn þar fyrir 78 árum síðan. Honum var þá vísað úr landi barni að aldri með foreldrum sínum, sem voru á flótta undan ógnum nasismans í Þýskalandi og stefnu og hugsjón sem margir Íslendingar studdu eða fylgdu.

Hef ég haft samband við stjórnvöld og óskað eftir því að þau bjóði Felix og þau íhuga nú málið, en forseti Íslands hefur þegar boðist til að halda honum virðulega veislu á Bessastöðum ef af slíku heimboði yrði!

Myndin efst sýnir Felix á léttu nótunum segja frá velgengni landsliðsins síns nú í sumar á fyrirlestri sem hann hélt í Danmörku í gær. Meira um fánann og hinn síunga "Forngrip" Felix Rottberger (og fegurðardrottninguna sem hann sjarmeraði) á blogginu Fornleifi. Farið þangað strax.

Það er gráðbroslegt til þess að hugsa, að íslensk yfirvöld taki fyrst við sér í málum íslensku læknanna sem unnu með ítalska skottulækninum Paolo Macchiarini, þegar sænsk yfirvöld hafa loks gert það rétta. Hér á blogginu hefur áður verið skrifað um málið, fyrir réttu ári síðan og hvatt til rannsókna á hlutverki íslensku læknanna.

Einn íslensku læknanna sem var með í barkatilrauninni, þótt að sérfræðiþekking hans tengist ekkert öndunarfærum nema óbeint, hefur á meðan beðið var í aðgerðarleysi hjá íslenskum eftirlitsaðilum verið hyglt sem mikilmenni og meira að segja verið verðlaunaður, jafnvel af mönnum sem vinna fyrir eftirlitsstofnanir sem nú eru nefndar til sögunnar.

Svo hefur hann einnig sýnt stóra hæfileika í leiklist og leikið aðalhlutverk í sápuóperunni um "allt of lág laun" íslenskra lækna og "hræðilegan aðbúnað" á íslenskum spítölum.

Gvend grunar að ekkert komi út úr rannsóknum þeim sem óskað er eftir. Gleymið ekki hagsmununum. Það eru of margir þeirra í húfi og allir rotta sig að vanda saman á Íslandi og eru meira eða minna bundnir saman á skottunum, þannig að Paolo Plastabarki verður ugglaust á endanum sá eini sem sem ber ábyrgð á öllu saman.

Hvað með ekkju Erítreumannsins And­emariam T. Beyene? Maður hennar hefði ugglaust ekki lifað af með eða án plastbarka. En á manni hennar var gerð fáránleg tilraun ítalsks loddara sem mest líkist því sem kuklað var með af læknum í útrýmingarbúðum nasista. Dómgreind íslenskra lækna var ekki meiri en það að þeir tóku ólmir þátt í leikþættinum. Ætlar Ísland að borga ekkjunni bætur eða lífeyri með Svíum?

Nei, gótt fólk á Íslandi. Svo verður aldrei, því samkennd er aðeins eitthvað sem talað er um á sunnudögum hjá sérleyfishöfum réttra skoðana á Íslandi. Íslenska ríkið og starfsmenn þar hafa nýlega brotist með lögreglu inn í kirkju til að ná í ungan mann til að vísa honum úr landi. Annars staðar í kerfinu er enginn vilji til að bjóða flóttamanni til Íslands á 80 ára afmæli hans. Honum var vísað úr landi er hann var tveggja ára gamall. Samkennd á Íslandi finnst ekki einu sinni undir steini á Seyðisfirði.

Hvað fær Íslendinga til að halda að íslenskir læknar, sem skjóta kollegum sínum í læknaknallrómunum ref fyrir rass, verði annað en heiðraðir fyrir hlutverk sín í tilrauninni á Andemariam T. Beyene?

Athyglisverð grein: Implicit Bias on the Deathbed: Study Shows Doctors Show Less Compassion, Empathy, Communication for Dying Black Patients Hún staðfestir nokkuð sem ég sá með eigin augum á stofu á spítala sem ég lá á í fyrra.

" No Israeli Leader Was More Respected Around the World"

Þannig skrifar fjöldi fjölmiðla í dag þegar Shimon Peres er allur 92 ára að aldri. Hann hlaut friðarverðlaun Nóbels ásamt Arafat árið 1994.

Árið áður, í ágúst 1993, var Peres svínaður til þegar hann heimsótti Ísland. Hópur íslenskra stjórnmálamanna, þar á meðal Ólafur Ragnar Grímsson, Steingrímur Hermannsson, Eyjólfur Konráð Jónsson og Kristín Ásgeirsdóttur fundu ýmislegt því til foráttu að hitta Shimon Peres. Sumt að þessu fólki flaðraði síðar upp um Arafat eins og lóðatíkur á júlíkvöldi og gleymum ekki að sumir lærðu aldrei af mistökum sínum. Steingrímur Hermannsson, formaður Framsóknarflokksins, sem var sonur mannsins sem leysti "gyðingavanda Íslands" með brottvikningu gyðinga frá landinu, gerðist á tímabili talsmaður lygaherferðar Arafats (sjá hér). Fyrr í ár kenndi Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður sama flokks, gyðingnum George Soros um pólitískt fall sitt. Við getum talað um hefð í Framsóknarflokknum.

Davíð Oddsson og Vigdís Finnbogadóttir sýndu þó að í þeim bjó heiðarlegt fólk og tóku þau á móti Peres ásamt nokkrum öðrum heiðursmönnum. 500 manns púuðu hins vegar á Peres þegar hann kom út úr Stjórnarráðinu eftir að hafa hitt forsætisráðherra.

Ingibjörg Sólrún varði stríðglæpamanninn Mikson en sótti síðar stuðning fyrir setu stóra-Íslands í Öryggisráðu SÞ hjá morðhundinum Assad (les hér). Enginn samreiðarmanna hennar á Íslandi sá neitt athugavert við það. Enginn mótmælti. Hún taldi þó allt í sómanum að hitta Peres sem forseta Ísraels árið 2007.

Mogginn hafði árið 1993 mestar áhyggjur á að Peres tæki ekki upp mál Eðvalds Hinrikssonar, þar sem hann hefði ekki næg sönnunargögn. (sjá Moggann 21.ágúst 1993).Þau komu öll fram í dagsljósið og Eðvald Hinriksson (Evald Mikson) var eins og allir vita stríðglæpamaður sem myrti gyðinga og börn og fékk hæli á Íslandi í stríðslok meðan að gyðingar fengu það ekki í lok 4. áratugarins. Þannig mismunuðu Íslendingar. Þannig er dómgreindin í landinu. Gyðingar eru vondir samkvæmt flestum Ísendingum og eyðileggja fyrir frábærum snillingi eins og Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni, og Íslendingar dæma ávallt rétt, bæði stríðglæpamennina sína og hryðjuverkamenn og íslenskir morðingjar eru vitaskuld allir saklausir og óréttlætislega dæmdir.

Shimon Peres á Íslandi 1993

Alþýðublaðið var helsti gagnrýnandi félaga Verkamannaflokksins ísraelska.