Tómas Guðbjartsson heitir íslenskur skurðlæknir sem mikið var í fréttunum þegar íslenskir læknar hótuðu sér til hæstu launa í sögu Íslands. Þessi sami Tómas hefur nú verið hreinsaður af sjúkrahúsi í Svíþjóð fyrir þátttöku sína í misheppnaðri skurðaðgerð, þar sem plastbarki var græddu í Erítreumanninn Andemaria Beyene sem stundaði doktorsnám í jarðfræði á Íslandi.

Tómas lýsti því yfir að "þungu fargi væri af honum létt, þegar sjálfsótthreinsandi skýrsla Karolinska spítalans í Stokkhólmi birtist fyrir nokkrum dögum. Þar var ásökunum Bengt Gerdins fyrrv. prófessor í Uppsölum um að ítalski læknirinn Paolo Macchiarini hafi framið brot afneitað með afar vafasömum rökum. Mat sjúkrahússins á sjálfu sér og starfsmönnum sínum er auðvitað ekki hlutlaus dómur.

Nils Eric Sahlin formaður siðanefndar hjá sænsku vísindaráðinu segir nú, að skýrsla Karólínska sjúkrahússins um barkaaðgerðir ítalska læknisins Macchiarini sem kynnt var í síðustu viku - sé skandall.

Íslensk siðanefnd verður að taka á aðgerð Tómasar og Óskars Einarssonar, sem unnu með Paolo Machiarini. Til hvers höfum við annars siðanefndir? Eru íslenskar siðanefndir bara til þess að sýkna lækna sem gera mistök og til að bjarga kollegunum fyrir horn?

Paolo Macchiarini er einn af þessum ítölsku læknum sem tekst að sannfæra allt og alla um yfirnáttúrulega getu sína. Við höfum séð þá nokkra, t.d. náungann Sergio Canavero, sem nú stefnir að því að græða höfuð á fólk - eða læknirinn Tullio Simoncini sem hélt því fram að hægt væri að lækna krabbamein með bökunarsóda. Þessir lassarónar eru fyrst fremst að hugsa um bankareikninginn sinn og frægðina. Paolo Macchiarini er nú orðinn frægur af endemum og samstarfsmenn hans einnig.

Ef siðanefnd í læknisfræði undir Vísindaráði Svíþjóðar telur ástæðu til að tala um skandal, ættu ábyrg, íslensk yfirvöld vitaskuld að hefja rannsókn á aðkomu tveggja íslenskra lækna sem unnu í samvinnu við Macchiarini. Ábyrgð meðverkamanna Macchiarinis er mikil og laun þerra eftir því. Hæstu launum fylgir ósjaldan mesta ábyrgðin! Kannski eru launin hjá þeim sem sitja í siðanefndum á Íslandi of lág til að nokkuð sér gert. Kannski dæma læknar sig sjálfir?

Það er ávallt gott þegar háskólaborgarar sýna okkur að þeir stíga ekki í vitið og eru engu betri, og jafnvel vitlausari en hinn grásvarti almenningur sem gengur í skóla lífsins.

Hvers vegna eru menn annars að þjófstarta bæverskri þjóraveislu fyrir miðjan september á stormskeri sem kallast Ísland, þegar slíkar Þjóðverjasamkomur hefjast ekki venjulega fyrr en í lok síðustu viku september?

Eru stúdentar orðnir svona háðir öli, að drykkjumennska þeirra þrýstir á? Hafa námslánin kannski hækkað?

Eins og menn vita, féllu heilu fjölskyldurnar í ónáð í Þýskalandi eftir stríð vegna glæpa karlpeningsins í fjölskyldunum. Voru þá þýskar kerlingar og meyjar úr slíkur blóraættum sendar út um heim til að hefja nýtt líf. Sumar þeirra voru dregnar til Íslands til að gagnast einsetumönum á Íslandi og margar þeirra breyttu koti í fallegustu býli vegna heraga sem þeim var í blóð borinn. Ari Trausti Guðmundsson var svo frakkur að kalla þær flóttakonur hér um daginn í athugasemd hjá almenningsálitstilbúningsmanninum Agli Helgasyni. Mér datt eitt andartak í hug að þær hefðu verið svo frjósamar, að undan þeim og íslenskum einbúum væri runninn heil sveit arískra drykkjusvola. Varla - líklega er bara allt of kalt að sitja í Lederhosen afa gamla í Þýskalandi í október á Íslandi og hrópa sinn stuðning við flóttafólk og Hamas þegar kominn er hávetur. Íslendingar eru fyrst og fremst eftiraparar og svo tilfinningalega samhnepptir að þeir komast ekki í stuð og geta ekki stundað kynlíf nema að vera ófærir um að aka.

Íslenskir námsmenn hljóta að vita að bjórdrykkja veldur offitu og alls kyns sjúkdómum nútímans og það er ekki nema að maður drekki Carslberg, að einhverjir aurar af sullinu fara til rannsóknar í lifrarkrabba eða öðru böli sem drykkja hefur í för með sér - í Danmörku.

Ég er alveg sammála formanni Flugbjörgunarsveitarinnar í Reykjavík, þegar hann varar við að endurskapa bæverskan öl-lager á mesta vindarassgati í Reykjavík. Stúdentunum væri nær að vera heima hjá sér og lesa lexíuna og fá sér smá Maltöl eða bland eða óáfengan pilla og naga með því harðfisk og söl. Sundlaugarnar eru líka ágætur staður til samveru. Meðan Mutter Merkel og Göthe stofnunin borga ekki fyrir svona útþýska menningu, er engin ástæða að eyðileggja heilbrigði þjóðarinnar með þessari siðleysu.

Ég dáist af góðsemi Íslendinga og yfirlýsingum þeirra um að vilja hjálpa og bjarga heiminum. Stjórnmálaflokkar sem á síðustu öld gerðu allt til að halda Íslandi "Judenrein", eru nú uppfullir af miskunnsömum Samverjum fyrir utan einstaka siðlausar blómasöludræsur sem vilja í staðinn taka réttinn af ríkisstarfsmönnum. Samtímis eru svo frændur vorir Danir ítrekað sakaðir um grimmd af íslenskum fjölmiðlum. Margt af því sem hefur verið sagt á Íslandi um afstöðu Dana til flóttamannastraumsins er þó illilega upplogið og skrumskælt og sýnir mér að dönskukunnátta og almenn málakunnátta  fréttamanna ríkisfjölmiðilsins er af afar skornum skammti, og siðferðið örugglega rotið líka.

Tökum sem dæmi fréttatíma Sjónvarpsins þann 10. september. Þulurinn, sem enga sök á hér á,  byrjaði á því að halda fram að Þjóðverjar hefðu þegar tekið á móti 500.000 flóttamönnum á þessu ári (kemur fram 1,25 mínútu inn í þáttinn) Þetta er hrein bábilja. Það er mér óskiljanlegt hvað veldur þessari ófyrirleitnu Þjóðverjadýrkun ESB-sveitarinnar á fréttastofu RÚV. En svo sá ég að hver stóð fyrir fréttinni, Gunnar Hrafn Jónsson. Þá er ekki að spyrja að því. Það eru siðlausir fréttafalsarar sem ekki getur lesið alheimsfréttir sér til gagns sem hnýtir slíkum lygum inn í fréttir handa auðtrúa Íslendingum. Lesið hér, hér og hér til að fá réttar upplýsingar um fjölda flóttamanna í Þýskalandi í ár. Hvernig Gunnar Hrafn Jónsson getur skáldað, að það séu þegar komnir 500.000 sýrlendingar í ár til Þýskalands, er vandamál RÚV. Menn sem ljúga að þjóð sinni í starfi ættu að leita sér að annarri vinnu, og er ég sammála blómasölukonunni um það.

Það rétta er að Móðir Merkel hefur sagt að Þýskaland geti tekið 500.000 flóttamenn á ári og jafnvel 800.000 í ár - en það hefur hún enn ekki gert. Íbúar og yfirvöld stórborga eins og München eru farin að örvænta. Þar eru um 60.000 flóttamenn, en margir þeirra voru þegar komnir árið 2010. Aðrar heimildir segja að fjöldinn sé miklu minni. Ýkjufréttamennska er nefnilega ekki aðeins vandamál á Íslandi. Fréttamönnum og blaðamönnum sem búa til fréttir fjölgar álíka hratt og flóttamönnum.

Það rétta er að Merkel býður fólk velkomið til að fylla þennan 500.000 manna kvóta drauma sinna. Þar fyrir utan lætur hún stóran hóp þessa verðmæta vinnuafls streyma að landamærum Danmerkur, þar sem fólk vill halda rakleiðis til draumaríkisins Svíþjóðar. Og hún gleymir líka öllum þeim þýsku ungmennum sem eru atvinnulausir. Halda mætti að konan væri komin með Alzheimer.

En skoðum Danmörku. Frá 1. janúar 2012 til og með 1. september 2014 tóku Danir á móti 5395 sýrlenskum flóttamönnum, fyrir utan alla hina sem fengu tímabundið hæli. Hvað gerði litla, góða Ísland á þeim tíma? Íslendingar töluðu um manngæsku sína? Þessir 5395 flóttamenn eru vitaskuld dropi í hafið miðað við þá sem banka á dyr Evrópu nú, en Danmörk tók samt fleiri flóttamenn en 15 þjóðir ESB samanlagt á fyrrnefndu tímabili. Minnumst svo þess að Danir eru 5.614.000. en Þjóðverjar 80.200.000. - og þeir síðastnefndu eru enn með vonda samvisku út af því þeir gerðu við þið vitið hverja... Það er billegt hreðjaspark hjá sjálfsheilögum Íslendingum að hnýta í Dani að mínu mati.

Vitaskuld eru ekki allir flóttamennirnir sem koma á Dannevang frá átakasvæðum í Sýrlandi. Erítreumaður einn sem danska sjónvarpsstöðin TV2 ræddi við sagði alveg blátt áfram, að hann væri staddur í Danmörku á leið til Noregs, því þar væri honum sagt að  best væri að vera. Hann vildi annað líf en í landi sínu, sem lengi var átakasvæði. En hann hafði eytt því sem nemur um 10.700 Bandaríkjadölum til að ná til Danmerkur. Hvers konar maður á slíka peninga í Erítreu, einu fátækasta landi heims?  Sjónvarpsstöðin sýndi einnig ungan mann sem hljóp frá járnbrautarstöð beint í danskan bíl sem beið hans. Menn hafa velt fyrir sér hvort hann hafi verið að koma heim úr stríðinu fyrir ISIS. 

Merkel og hin góðhjartaða íslenska þjóð, sem vill banna umskurn og halalslátrun en bjóða múslímum heim til sín í svínafilet og SS-pulsur, verða að gera sér grein fyrir því að það er fyrsta farrými sem nú kemur til Evrópu. Menntað fólk, og vel í álnum, jafnvel fólk sem ber ábyrgð á glundroðanum. Merkel veit að hún getur notað slíkt fólk á atvinnumarkaðinn sem ódýrt vinnuafl til að þjónka undir æ stærri hópa öldunga á elliheimilum í  Þýskalandi, þar sem ekki er nóg af ungu þýsku fólki til að sinna slíkri þjónustu (sem er vitaskuld lygi).

En getur þjóð eins og Íslendingar, sem brýtur allar reglur á erlendu vinnuafli sem hægt er að brjóta, boðið betri kjör en Móðir Merkel? Heldur íslenska þjóðin að fólk komi til Íslands til að láta brjóta á sér lög? Í fréttum gærdagsins kom í ljós að svo virðist vera.

Danir eru þegar búnir að taka yfir 9000 flóttamenn frá Sýrlandi árið 2014 og á fyrri hluta 2015. Danskir sérfræðingar eru hins vegar ekki eins vongóðir og Merkel. Ef við tökum þann fjölda og deilum honum í heildarfjölda Dana er útkoman ekki dónaleg fyrir Dana. Danir hafa gert betur en flestir og hlutfallslega miða við þá tölu, 160.000 sem ESB tala um að taka í ár. Merkel má vel yfirfylla kvótann sinn með framtíðarvinnuafli Þýskalands, jafnvel 800.000 einstaklingi í ár. Fréttir berast þó líka af því að sumum Sýrlendingum líki ekki að hýrast í gömlum herbúðum í Þýskalandi, meðan maður getur að sögn farið til Svíþjóðar og fengið íbúð í Malmö. En það er auðvitað ekki satt. Sælulífið í Svíþjóð, t.d. Malmö kemur víst sjaldan nema að menn gerist eiturlyfjasalar fyrir hryðjuverkaöfl í Bekaa-dalnum í Líbanon. Slíkt framtaksfólk kostar dönsk yfirvöld og danskt þjóðfélag mikið á hverju ári. Fyrrnefndur fréttafalsari RÚV reyndi fyrir nokkrum árum að tala máli glæpagengja á Örebro-svæðinu og gera lítið úr glæpum þeirra, líkt og Gunnar var talsmaður glæpamanns og morðingja á Íslandi Redouane Naoui sem hann taldi beittan kynþáttaofsóknum og hatursglæpum. Ég efa ekki að þessi fréttamaður telji dómgreind sína á háu stigi að hjarta sitt sé fullt af manngæsku og ást til lítilmagnans líkt og þegar hann heldur því fram gegn betri vitund, að Merkel hafi þegar í ár tekið á móti 500.000 flóttamenn frá Sýrlandi. En Merkel þarf á þeim að halda frekar en þýskum atvinnuleysingjum. Grikkir hafa eins og við vitum líka eyðilagt svo mikið fyrir Þjóðverjum. Allt kostar það.

Ég skil ekki gæsku Merkel, en best þykir mér samt, að gæska Íslendinga sé orðin meiri en fyrir tveimur árum þegar meirihluti þjóðarinnar vildi láta banna umskurn drengja (sjá hér og hér). "Mikill léttir, mikill léttir", hugsaði ég þegar ég heyrði af góðvilja þúsunda Íslendinga nú. Nú fara umskurnirnar sem íslenskir læknar vildu ekki taka að sér í gang aftur. Nú fara Íslenskir súperlæknar að gera gagn í aðstoð við nauðstadda með forhúðina á drengbörnum þeirra í stað þess að gera tilraunir á barka Erítreumanns með Signore Coltello (herra Kuta) í Svíþjóð. Batnandi fólki er best að lifa.

Ekki veit ég þó, hvort Íslendingum batni nokkru sinni versta sótt sín, sem er einföld heimska með háum hita, sem sýnir sig best í vinnubrögðum eins og þeim sem maður sér á RÚV!

In memory of all the Jews whom Iceland closed her doors on in the 1930s, as well as those who were expelled from Iceland to Nazi-Germany - and honouring the few Jews who made it to Iceland, who never dared practise their religion due to prejudice in the Icelandic society, I seek support from Israeli based firms and others who support the state of Israel, asking them to support the building of the very first synagogue in Iceland, which I find appropriate to call the Or HaTzafon synagogue - The Reykjavík synagogue of the Northern Lights - Samkunduhús Norðurljósanna in Icelandic.

The numbers of Jews in Iceland is steadily growing. Jews with very different backgrounds settle in Iceland. Jewish tourists are also numerous in Iceland all year round. Seders and other religious gatherings have been held regularly in Reykjavík - in later years in co-operation with the Chabad movement. Now is the time for a synagogue in Reykjavík.

(1) Otto Weg (Ottó Arnaldur Magnússon) a refugee from Leipzig, who despite his Ph.D. degrees never obtained a job in his field in Iceland. The University of Iceland, which was lead by two Nazi sympathising deans took care of that (2) Hans Mann (Chanoch ben Zelig/Hans Jakobsson), nearly got expelled from Iceland together with his mother (3) Helena Lea Mann. Olga (Mann) Rottberger (4), Hans Mann's sister and Helena´s daughter was expelled from Reykjavík, Iceland with her husband Hans Rottberger (5) and two children.

In 1937 at a party in the Danish Embassy in Reykjavík the Prime Minister of Iceland Hermann Jónasson (1), said to a Danish diplomat in Iceland, C.A.C. Brun (2), who assisted many Jews harassed by Icelandic authorities: "It is a Principal issue, Iceland has always been a clean Nordic country free from Jews, and those who have have come into the country in recent years have to leave". The son of Jonasson, Steingrímur Hermannsson, was also a politician and a supporter of Yasser Arafat in Tunisia (see here) and Jónassons grandson, Guðmundur Steingrímsson, is the former chairman of the party Björt Framtíð (Bright Future), which was one of the parties which voted for the Boycott of Israel in Reykjavík. Also present in the Danish Embassy in 1937 was Thor Thors (3) who later became Iceland´s ambassador in Washington. With his speech at the UN assembly, co-authored with Abba Eban, he played an important role in the UN recognition of Israel in 1948.

Two of Iceland´s major authors in the 20th century, Guðmundur Kamban and Gunnar Gunnarsson were Nazis. Many Icelander are in denial of that fact. Here you can see Gunnar Gunnarsson leaving a meeting with Hitler in March 1940 together with Hinrich Lohse (with raised arm), the German who was responsible for the the ghettoization of the Jews of Latvia.

Remembering the victims of Icelandic anti-Semitism

Several families and individuals, who made it to Iceland as refugees in the late 1930s, were expelled from Iceland. The expulsions were ordered by the ministry of Justice and executed by the Reykjavík city Police, which in 1939 was lead by an Icelandic Nazi, Agnar Kofoed Hansen, who as a part of his training spent a summer in a SS-training unit in Germany.

Some of the ugly Icelandic racist faces of the past: (1) Björn Sv. Björnsson, a member of the Waffen SS, the son of the first president of the Icelandic Republic. He was rescued from prosecution in Denmark and lived many years in Argentina (2) Agnar Kofoed Hansen, an Icelandic Nazi, chief of Police in Reykjavík 1939. He received training with the SS in Germany (3) Davíð Ólafssson, a member of Icelandic Nazi Party studied in Nazi Germany (1936-1939) without obtaining any degrees; After WWII he was a MP and the director of the National Bank of Iceland (4)Nazis marching in Reykjavík. (5) Sigurjón Sigurðsson. Member of the Icelandic Nazi party. Sigurðsson was the Chief of the Reykjavik Police 1947-1985. Reykjavík´s Anti-Semitic history is not a new phenomenon.

Nazis marching in Reykjavík, a city with a dark past.

In the future the Or HaTzafon Synagogue in Reykjavík would be a proper way of remembering and honouring the victims of Icelandic anti-Semitism in the past and the present. A vibrant Jewish life in Reykjavík is the only way to fight the hate which has been burning in Reykjavík since Jews tried to find safe haven in this little/big city of Iceland before WWII.

(1) Karl Kroner, a Jewish doctor from Germany, who treated Hitler in WWI, was expelled from Iceland. He managed to get to the USA with his German wife and son. (2-3) Dr. Felix Fuchs and Dr. Stefanie Karpeles Fuchs of Vienna were expelled from Iceland. They fled to Copenhagen, from where they managed to sail with the last ship from Gothenburg in Sweden to the US, before Denmark was occupied by the Germans. (4) Alfred Kempner of Leipzig was expelled from Reykjavík to Copenhagen. The Icelandic authorities wrote to the Copenhagen Police that Iceland would pay for his further transport to Germany if that was necessary. These people survived the Holocaust but several Jews from Austria, Germany and Poland, who tried to get to Iceland, didn´t. They sent letters to the authorities in Reykjavík and the Icelandic embassy in Copenhagen as well as Danish consulates in Poland, Austria and Germany. They were denied help, BECAUSE THEY WERE JEWISH, but at the same time Iceland opened its doors to German and Norwegian workers. These Jews are the reason why there should be a synagogue in Iceland!

Why support from Israel?

Few days ago the Reykjavík City Council passed a motion which bans any use of Israeli products in the City of Reykjavík. The boycott was supposed to benefit the Palestinian people. When the City council realised that this sad and ridiculous move would hit Reykjavík harder than it would ever affect Israel, it was retracted for re-consideration.

There was a of course a great amount of hypocrisy of the Reykjavík city majority ruling. Therefore a building of a synagogue in Reykjavík with financial support from Israeli firms and organisation as well as organisations and individuals that support Israel, is important. What is more natural in such a free and understanding city like Reykjavík, to allow the building of a synagogue, where Jews can pray and peace can be respected.

Few years ago the Reykjavík City Council passed a motion which allows Icelandic Muslims to build a mosque in Reykjavík. That was a very understandable move taking into account that few extremist Muslims in Iceland, who fraternised with the US Embassy in Reykjavik, already had bought a house of prayer, where support to extremism is cherished. They were supported by extreme groups in Saudi-Arabia. The City Council of Reykjavík even donated a very good plot for the new alleged non-extremist mosque in Reykjavík. Allegedly support for the building of the first mosque in Iceland comes from the authorities and financial giants in Saudi Arabia. Such a mosque is of course necessary for all the Syrian refugees which Icelanders, who incidentally also are against circumcision of boys, ritual slaughter and Israel, now want to invite to Iceland.

Has anything changed since the 1930s? No, when Israeli products are banned from the small North Atlantic capital city, while some Icelander find it acceptable for Icelandic Muslims to chant Dammed Jews (Icel. Helvítis Gyðingar) at rallies, where there are no Jews but only Icelandic supporters of Israel, there is still a problem in Reykjavík. A problem, which will very likely only be solved by a synagogue in Reykjavík.

Support the building of a Synagogue in Iceland

All those who love Israel should support the building of a Synagogue in Reykjavík. The location for the Synagogue could easily be right in front of the Town Hall of Reykjavík, where there are free plots. Certainly one of them can be used to honour those who were victims of Icelandic Nazis and anti-Semitic Politicians and officials. A monument remembering the victims of atrocities committed by Icelandic Nazi policemen, politicians and anti-Semitic public figures could be erected beside the synagogue.

Please pass this on to those who financially would like to support a synagogue in Reykjavík. If support is found, a foundation would be created in Reykjavík, lead by a committee of Jews in Iceland and Israel and hopefully the construction could begin in the near future, aided also by the Reykjavík City council in the same manner it facilitated the planned mosque of Reykjavík for not to mention the Russian Orthodox church, soon to be built i down-town Reykjavík.

(1-2) While Jews couldn´t find safe haven in Iceland, an Estonian war criminal could. Evald Mikson (who adapted the the name Eðvald Hinriksson in Iceland) had a good life in Iceland. When Dr. Efraim Zuroff of the The Simon Wiesenthal Center in Jerusalem in the early 1990s asked for an investigation into Mikson´s crimes, Icelandic Politicians collaborated with Estonian politicians to halt the investigations. Left wing politicians, among them a socialist Mayor of Reykavík, attacked Israel and argued that Mikson was an innocent man and a victim of an Israeli/Jewish man-hunt. An independent Estonian historical commission has since confirmed the crimes of Evald Mikson. (3) Ruth Rubin, one of Mikson´s victims. According to witnesses she was raped by Mikson in a Tallinn prison before she was shot. (4 and 5) Jón Baldvin Hannibalsson, formerly Iceland´s foreign Minister and Iceland´s ambassador to the USA, as well as the  Icelandic hero in the independence process of the Baltic States. Despite a high fall from his political podium after it became known that he had sexually harassed minors, this man is still a star in the Baltic States and regularly attacks Israel and Jews in the Icelandic media.

(1) Due to anti-Israel and anti-Semitic sentiments among the Left in Iceland, this is the most usual way of seeing Israel's flag in Iceland. (2) Former World Champion Chess Master Bobby Fischer, and a anti-Semite got a special Icelandic citizenship and lived in Reykjavík for the rest of his life spewing vicious hatred of Jews of the Internet (3) Sign in a bike-repair shop in Reykjavík saying Jews are not welcome. A caravan rental in Reykjavík also excluded Jews as their customers (4) The "bike-Nazi", who put up the sign about Jews not being welcome in his shop (5) During an anti-Semitic exhibition at a Reykjavík art gallery a young Jewish couple from the US discovered this drawing on a blackboard on which guests at the exhibition were asked to express their feeling about Israel. This perversion is also an Icelandic product.

Further Reading:

Gerstenfeld, Manfred (2015) Iceland´s Anti-Semitism is Not New, It Just Resurfaced. An op-ed in Arutz Sheva / Israel National News Op-ed. published 20 September 2015.

Vilhjálmsson, Vilhjálmur Örn (2004) Iceland, the Jews, and Anti-Semitism, 1625-2004, Jewish Political Studies Review 16:3-4.

Idem (2005). Medaljens Bagside - jødiske flygtningeskæbner i Danmark 1933-1945. Forlaget Vandkunsten, Copenhagen. (In Danish)

Idem (2015). The first Jewish services in Iceland 1940-1943. Fornleifur an  archaeological and historical blog written by the author.

Zuroff, Efraim (2002). Operation Last Chance: One Man's Quest to Bring Nazi Criminals to Justice. See also here and here for correct information on war criminal Evald Mikson in Iceland.

Earlier this year I expressed my personal views in an email to the Lithuanian Human Rights Monitoring Institute, where I urged the Institute to take serious action (or at least issue some minimal statements) against antisemitism in Lithuania rather than just maintaining a ghostly silence about such events as city-centre Nazi marches on independence day and the official state-sponsored glorification of Lithuanian Nazi collaborators and murderers of Jews. There are streets named for these perpetrators!

When my letter was published with some minor linguistic and stylistic editing in DefendingHistory.com, the director of the Institute, Ms. Dovilé Sakaliené, who has done nothing as the institute´s director to actively prevent or even just to politely protest antisemitic acts in Lithuania (almost unmentioned on the elaborate expensive website of the Institute), reacted with a fiercely impolite email where she practically accused me of being an emissary of Vladimir Putin. She writes:

"... I have quite a good knowledge of the Icelandic human rights sector — we have ourselves organized multiple meetings between Icelandic and Lithuanian human rights NGOs which resulted in beautiful partnerships — whereas such behaviour as you have demonstrated simply does not fit with the picture of Icelandic civil society and their support and respect for the work that we do in Lithuania.  

Let me point out that slander, accusatory tone and directing orders at an independent human rights watchdog reflects a poor understanding of the fundamental principles of rights and freedoms. Radicalism and aggression is not acceptable under any pretence, I may only hope that these words shall not fall on deaf ears.

We are independent of the State financing, my team works very hard to fundraise for the critically important legal and political advocacy work that we do - which is not less important than loud actions. We welcome all help that we get from citizens and organisations, however we do not take orders, this is not Putin´s Russia".

In this aggrssive e-mail, where my Icelandic citizenship is made into an issue, instead of responding to my criticism of the institute´s inability to react against antisemitism and Holocaust Obfuscation in Lithuania, Ms. Sakaliené defends the inactivity of the Institute she directs, by dismissing any criticism as orders, radicalism and aggression. She borders on indecency by linking me to Vladimir Putin, just because I allow myself to criticize antisemitic acts in Lithuania, regularly promoted by the Lithuanian government and the municipalities of its two major cities, Vilnius and Kaunas.

30 September 2015 conference on Antisemitism in Vilnius

Recently, I discovered that the Human Rights Monitoring Institute in Vilnius is hosting an international conference on 30 September in the Novotel Hotel in Vilnius, entitled  Antisemitism, Radicalisation and Violent Extremism  (See the conference program here). The conference is supported by the European Economic Area (EEA), an entity consisting of three Non-EU states, Iceland, Lichtenstein and Norway, which connect with the organizations of EFTA-states. Switzerland is also a member of the EFTA, but doesn't participate in the aids program of the EEA, whose goals are to give grants to reduce economic and social disparities and to strengthening bilateral relations with 16 EU countries in Central and Southern Europe and the Baltics. Although Norway represent 95.8% of the money spent on grants for EEA projects in EU countries, my home country Iceland which was financially ruined in 2008 by Icelandic banksters is obviously capable of aiding the fight against antisemitism. It is impressive and heart-warming to hear about the good will of small nations like Iceland and especially Norway, who are helping new EU States deal  with the evil of antisemitism. Remembering the rather sad antisemitic history of Iceland, which the nation has never really dealt with (see here and here), and which can explain today´s vivid antisemitic hate speech against Jews in a country with hardly any Jewish population, I am impressed by the will of Iceland to support venues to help Lithuania solve its problem with antisemitism in all forms.

However, when I saw the list of participants, who will gather in the Novotel Hotel on 30 September in Vilnius, I realised that for the most part, the same old foxes are watching the hen house. Members of the Holocaust-revisionist Red-Brown Commission, who are the brains behind the Double Genocide movement, and which actually officially still supports the 2008 Prague Declaration are represented but not one critic of the Commission. It didn´t have a word to say when the state in 2012 reburied with full honours Juozas Ambrazevicius-Brazaitis (see here), the Nazi puppet prime minister who signed papers sending the Jews of Kaunas to their deaths. Is there no limit to bad taste?

I see that Professor Sarunas Liekis, Member of the European Commission against Racism and Intolerance (CoE), is one of the key speakers. Prof. Liekis is one of the people, who made sure with slander and backstabbing that Lithuania lost its only Yiddish professor, Dovid Katz, who in fact was Mr. Liekis former benefactor and teacher. The non-Yiddish-speaking Liekis later was appointed a professor of Yiddish and director of the Yiddish institute at Vilnius University as “reward” for cleansing the institution of any who speak up for Jewish causes. When an antisemitic “artist” was exhibited next door, nine brave young Lithuanians protested, but not a word from Liekis or his institute or his “human rights” buddies whose main purpose is PR for the government in the spirit of the country’s right-wing nationalist sector. In 2011 and in 2015 Liekis missed no chance to trash his former academic mentor Katz (see here). He personally participated in the expulsion of the one Jewish professor from the Yiddish institute at Vilnius University, because that professor is the central figure of the local and international criticism of the antisemitic trends in Lithuania. Is Professor Liekis really the right person to address question of "Response by international community to radicalisation", when he himself as a Lithuanian official contradicts and categorizes any reaction of the international community against antisemitism in Lithuania as slander? When the conference does not invite a single one of the present critics of government policy on antisemitism which sadly includes gifting the centres of Vilnius and Kaunas for neo-Nazi marches on each of Lithuania´s independence days (Kaunas on 16 Feb, commemorating independence of 1918, and Vilnius on 11 March, commemorating 1990).

I also see among the key speakers Ms Faina Kukliansky, who since 2013 has been the chairperson of the Jewish Community of Lithuania. She will talk about "Contemporary forms of antisemitism in Lithuania". This is really interesting since Ms Kukliansky goes against all Jewish traditions and rights when facilitating the wishes of the City Council of Vilnius and the Lithuanian State, who want to build a $25 million convention hall right in the middle of the ancient Jewish Snipiskés Cemetery in Vilnius. She has been defied by many brave members of her own community, ranging from a Holocaust survivor to a young kashruth-supervisor. Her statements have shocked the entire Jewish world (see here). She just fired Lithuania’s chief rabbi after he dared disagree with her and asked that people not dance and cheer surrounded by thousands of graves (see here). Luckily she can’t fire the Vilnius Holocaust survivor who spoke out in The Times of Israel.

During my second visit to Lithuania in 2007, when I shot this photo of the Russian Sport Palace, I was told about the Piramont cemetery for the first time.

The Snipiskes cemetery, known as Piramont to generations of Vilna Jews before the Holocaust, was desecrated by the Soviets, when after WWII they built a Sports Palace  in the centre of the cemetery, which goes back to the fifteenth century, and where hundreds of great Jewish scholars still lie buried.

The sacked chief rabbi wrote on his FB that the many historical Jewish figures buried in the cemetery would never have expected that the “fate of their bones… would one day depend on the cognitive processes of the head of a Vilna Jewish community whose heart would be filled with the desire to serve the authorities and find honour in their eyes,”. Is Ms. Kukliansky really the right person to tell about the contemporary forms of antisemitism in Lithuania? Less than a year ago, the Wiesenthal Center took her to task for choosing a far-right nationalist Holocaust revisionist historian as main speaker for Holocaust Remembrance Day (see here).

A view over a small part of the Piramont cemetery in the early 20th Century.

Ms Kukliansy is clearly working for the authorities that want to convene, dance and drink on the location of the ancient Jewish cemetery. With the present tradition of honouring Lithuanian Nazi puppets and collaborators one might expect the Lithuanian authorities to later on give the centre an appropriate name after one of the so-called Lithuanian freedom fighters, who killed Jews without any assistance from the Germans.

Hopefully it will not be the case, but there is a clear danger that the Lithuanian Human Rights Monitoring Institute will on 30 September once again "talk" about antisemitism without addressing the problems of antisemitism in Lithuania, least of all its own steady silence over each and every incident that transpired. The institute according to Ms. Dovilé Sakaliené protests silently and obviously without saying anything else than what the Lithuanian authorities want them to say. That´s clearly how the staff secures its employment and funding.

Thus is the situation of Human rights in Lithuania. And to come back to Mr. Putin of the Kremlin, who director Sakaliené has “befriended me” with, it seems to me that Soviet traditions still are very much alive in Lithuania. Soviet rule has fortunately ended but the Soviet techniques and mindset remain even today when it comes to understanding that human rights watchdogs not affiliated with the government’s gravy train have an important role to play.

A human rights institute, whose experts do not see the many facets of antisemitism in Lithuania, will of course not address any problems and rather react in a fiercely nationalistic manner when critical voices contradicting the official policies are heard. Such an Institute is not able to, and more likely not willing to fight the many shades of antisemitism which are a major problem in the EU-state of Lithuania. 

I am sorry that my native non EU-country helps pay for such a misconceived and misleading waste-of-money roadshow in a European Union capital.

Seint hefði ég trúað þessu fyrir nýliðna helgi, en nú er orðið ljóst að RÚV er eitt helsta skotmark hugsanlegra hryðjuverka á Íslandi. Hér er ég ekki þó ekki að hugsa um niðurskurðarhugmyndir íhaldsaflanna.

Fréttamenn RÚV gera það ekki endasleppt. Gunnar Hrafn Jónsson, af sumum útvöldum kallaður Krummi, er alveg einstakur hrakfallabálkur. Hann skákar teiknimyndafígúrunni Tinna hvað fjölda ævintýra varðar. Nú hefur hann meira að segja lent í Íslamska ríkinu (IS) eins og það leggur sig, en sem betur fer komist lífs af. Einna helst má ætla, að ef hryðjuverkahætta sé til staðar á Íslandi, þá sé hún komin til vegna þess að uppistandarinn og fréttamaður RÚV, Gunnar Hrafn Jónsson, sms-aði til IS og heimtaði skýringar á störfum hryðjuverkasamtakanna. Gunnar hefur með þessu bölvaða fikti sínu með gemsann komið óorði á stofnun sína, sem nú er talin vera NATÓ-njósnahreiður og það með rentu.

Gunnar Hrafn hefur í mörg ár stundað þá gerð fréttamennsku, sem á ensku kallast "if you cannot tell the news, make´m". Lengi var hann einnig talsmaður múslíma eins í Reykjavík, sem Gunnar Hrafn sagði ofsóttan og lítilsvirtan vegna þess að hann var múslími (sjá hér). Má það rétt vera, enda er múslímahatur mjög útbreitt á Íslandi, en þessi ólánsami múslími situr nú inni fyrir að hafa skorið mann á háls í Reykjavík í eiturlyfjaæði. Eftir að þar gerðist hefur stuðningur Gunnars Hrafns við ógæfumanninn ekki verið mikill, af fréttum að dæma.

Gunnar Hrafn sagði frá því hér um árið að Ísraelsher hefði skotið á sig úr skriðdreka - ekki meira né minna. Þrátt fyrir ítrekaðar fyrirspurnir mínar, sem hafa líklega verið álíka óþægilegar og spurningar Íslamska Ríkisstafsmanna, þá gat Gunnar Hrafn aldrei skýrt út fyrir neinum, hvorki mér né öðrum, hvar ísraelski herinn hefði skotið á hann úr skriðdreka.

Tökum eftir því, að þegar Gunnar sagði frá þessum svaðilför sinni til Ísraels, endaði hann lýsingu sína þannig: „Við vorum náttúrlega þarna í leyfisleysi, þannig að þeir höfðu fullt leyfi til að skjóta á okkur. Á endanum hættu þeir svo og hleyptu okkur áfram. Þetta voru bara viðvörunarskot, þeir voru ekkert að reyna að drepa neinn. En maður var oft stoppaður í marga klukkutíma og látinn bíða í sólinni við landamærin án þess að þeir svo mikið sem litu á skilríkin hjá manni.“ Nú þegar hann segir frá skyndikynnum sínum af Íslamska Ríkinu, þá endar hann sögu sína á svipaðan hátt "Þetta er nú ekk­ert stór­mál, það hafa ör­ugg­lega marg­ir lent í þessu. En ég var kom­inn svo­lítið ná­lægt þeim þannig að þeim hef­ur lík­lega þótt það óþægi­legt.“

Gunnari Jóni þykir óþægilegt að vera minntur á þessar furðufréttir sínar, og kallar menn ljótum nöfnum á FB manna úti í bæ (Sjá hér) ef þeir leyfa sér að impra á þessu og þrýsta á kýlið.

Hvernig í ósköpunum getur maður, sem um tíma varð í hirð Assange á Íslandi, haldið að IS hafi einhvern sérstakan áhuga á íslenskum fréttamanni með geitaskegg, sem starfar fyrir stöð í fjarlægu landi, sem kallar hryðjuverkaárásina í París sl. föstudag, "Hefndaraðgerðir"?

Ég næ því ekki alveg. En Krummi er nú ein helsta hryðjuverkahættan á Íslandi í dag, ef hann trúir sínum eigin orðum. Kannski væri viturlegast að loka RÚV strax í dag til að koma í veg fyrir frekari blóðsúthellingar og "hefndaraðgerðir".

Former Foreign Minister of Iceland, Jón Baldvin Hannibalsson, rides on a wave of conceited fame, as the Icelandic politician who stood up for the Baltic States when they announced independence from the Soviet Union. However, and as a matter of fact, the idea for Iceland's political support for the new Baltic states didn´t originate in Mr. Hannibalsson head. Due to Mr. Hannibalsson flair for timing, Iceland has been honoured with a renaming of a street in the city centre of Vilnius the capital of Lithuania.

Since the hay days of his political career, Mr. Hannibalsson´s star has fallen very low in the far horizon. His strange statements and quirky sexual conduct has most likely prevented a "Hannibalsson Street" in the Baltic.

After a self-inflected blow to his career, Mr. Hannibalsson is mostly famous for his hateful verbal attacks on Israel in the Icelandic media. In 2011 he compared Israel with Nazi Germany. Now he compares the IS-terrorists in Paris to Israel.

Let us put the record straight, now when the ambassador of Israel to Iceland, Mr. Raphael Schutz has protested.  It is really an honour that Mr. Hannibalsson shows the world his raging anti-Semitism. This is the man who described him self as a "horny and big-cocked goat below the waste" and as a "Satyricon" (meaning a Satire), in letters he wrote to an underage girl, a family member of his wife. These fantasies took the better of Hannibalsson when he was Iceland's ambassador in Washington. He wrote his sexual harassing letters on the letterhead of the Icelandic Embassy. The upper half of this big-cocked goat is a human being, who uses the eve of his life to spread venomous hate. What do we call such a strange animal? A Low Grade European Politican.

One of Mr. Hannibalsson's erotomaniac letters to a young Icelandic girl.

Eitt ríkasta land í heimi hefur ekki ráð á því að bjarga ólánsömum þegn sínum!

Þetta er sama landið sem ætlaði sér að stinga fjármunum myrtra, norskra gyðinga í vasann (ríkiskassann) hér um árið. Eignir gyðinga, sem á stríðárunum létu lífið í útrýmingarbúðum nasista, þangað sem þeir voru sendir með dyggri hjálp fjölmargra Norðmanna, voru þó loks notaðir í málefni sem tengjast starfi gyðinga í Noregi og til að fræða fólk um helförina, en það var nú alls ekki ætlun norska ríkisins og ríkistjórnar landsins, þar sem Lútherstrú er þjóðtrú.

Forsætisráðherra Noregs tekur skakka hæð í pólinn, þegar hún heldur því fram að IS samtökin byggi ekki hugmyndafræði sína á trúarbrögðum. Þótt flestir sem sækja í þessar morðsveitir séu smákrimmar og margir með mikilmennskubrjálæði, líkt og þeir Norðmenn sem gengu í Waffen-SS, þá hefur IS trúarráðgjafa, lærða múslíma í fræðum Íslams, sem er undirstaða hugmyndafræði Ríkis Íslams. Trúin gefur þessum glæpalýð ástæðu og afsökun til að þeir geti framið ódæðisverk sín.

Þetta eru trúaðir hryðjuverkamenn og þeir eru líka "geðveikir" - ja - ekkert síður en Breivik, (sem reyndar er geðveikur þótt norsk yfirvöld afneiti því harðlega).  Þannig er nú hin norska firring.

Hámark mannfyrirlitningarinnar er þegar fólk er drepið vegna nísku og veruleikaflótta stjórnmálamanna í einu ríkasta landi heims til að friðþægja afneitun á meðal múslíma (og margra annarra). Afstaða Norðmanna til borgara sinna er til skammar. Sérhvert mannslíf er heilagt, sama hvað það kostar.

Á hverju halda hryðjuverkamenn IS, Hamas, Hisbullah, etc? Ekki er það síðasa heftið af Andrés Önd, svo mikið er víst.

Fornleifur birti í gær nýjar upplýsingar um mögulegar ferðir Portúgala á Grænlandi. Portúgalar voru miklir sæfarar og létu eins og menn vita töluvert til sín taka í Norður-Atlantshafi á 15. öld.

Menn telja sig vita að konungur dansk-norska sambandsríkisins, Kristján 1., hafi leyft Alfons 5. (Alonso V, sjá mynd t.v.) konungi Portúgals að senda leiðangra til Grænlands til að finna norðurleiðina til Indlands. Heimildir um það eru hins vegar af mjög skornum skammti og í raun ekki eldri en frá seinni hluta 16. aldar. Tengjast þær ferðasögur óljósum sögum af ferðum Diðriks Pínings og Jóhannesar Pothorsts til Grænlands og jafnvel til Vesturálfu, sem reyndar er einnig afar lítið vitað um.

Portúgalar eru taldir hafa fundið Nýfundnaland á tímum Alfons V. og á kortum kölluðu þeir eyju þar vesturfrá, sem ekki er til í raun og veru, Terra do Bacalhau (Þorskaland). Vilja margir telja að það hafi verið það nafn sem Portúgalar gáfu Nýfundnalandi. Vel er því hugsanlegt að Portúgalar hafi hafi einnig siglt á Grænland og komið þar við, t.d. í leit sinni að norðurleiðinni til Indlands.

Tilgátur hafa einnig verið settar fram um að Portúgalar hafi sótt sér norræna menn á Grænlandi á seinni hluta 15. aldar og notað þá sem vinnuafl/þræla á Kanaríeyjum og Madeira. Ekki hefur þótt mikill fótur fyrir þeim tilgátum, en þær hafa ekki verið rannsakaðar sem skyldi.

Á 8. áratug síðustu aldar fannst litill silfurskjöldur (sjá efst) í rúst í Vestribyggð á Grænlandi, sem er eins og merki/gunnfáni Lissabonborgar. Skjöldurinn fannst í rúst bæjar á afskekktum stað á Grænlandi, þar sem byggð gæti hafa farið síðar í eyði en menn hafa hingað til talið, gæti frekar rennt undir það stoðum að Grænlendingar hafi verið hnepptir í þrældóm af Portúgölum.

Lesið meira á Morgunblaðsblogginu Fornleifi. Þar er einnig hægt að lesa um áður óþekkta gerð íslenska skjaldamerkisins á 17. öld, en það voru tvær krosslagðar skreiðar, krýndar, á rauðum skildi.

Nearly one year after terrorist Omar El-Hussein, who was a Danish citizen, killed two men in Copenhagen, Danish media reports that the Danish police has withheld information regarding the attacks. Omar El-Hussein had a miniature version of the Quran with gilded letters on his person when the Police shot him dead.  Why the Danes and the international community were not supposed to know about this religious detail of the Copenhagen terror attack on 15 February 2015, until it is leaked out to the press nearly one year after the terror attack? That great mystery Justice minister Søren Pind  and his former colleague Mette Frederiksen, who was the minister of Justice when the terrorist act was committed, now has to clarify to the Danes as well as to the world.

PIND

In the late 1940s Danish Police and Ministry of Justice did everything possible not to prosecute Danish terrorists of the Waffen-SS and other units who committed crimes against Jews and other European citizens during WWII. It is seemingly still impossible for Danish authorities to prosecute Danish war criminal at large. In fact Justice Minister Søren Pind has in a resent letter responding to the Simon Wiesenthal Center in Jerusalem, and which took him half a year to write, made it quite clear that Danish authorities are not really willing to clarify all details about Danish terrorism during WWII.

The pathetic tradition of Danish conceal continues.

How come Danish Police authorities hid the fact that a terrorist, who committed a horrific terrorist act in Copenhagen was carrying a copy of the Holy Quran? 

We don't know, whether El-Hussein was carrying the Quoran when killing film director Finn Nørgaard (55) at a public meeting on Freedom of expression and economist Dan Uzan (37) in front of the Copenhagen main Synagogue where Uzan was volunteering as a guard during a bat mizvah in the Jewish community house behind the synagogue.

But might the fact that the Danish authorities were hiding terrorist Omar El-Hussein's Quran, reveal the importance of the Quran for modern day anti-Semitism and terrorism? Why did the Danish authorities hide El-Hussein's Quran from the public and the press?

Start talking Mr. Pind and Mrs. Frederiksen! Or are you going to tell us that if Omar El-Hussein had carried the full-scale edition of the Quran it could have protected him from the bullets?

FREDERIKSEN

Í gær þurfti ég að fara til tannlæknisins míns í Málmhaugum (Malmö). Eins og menn vita eru Svíar búnir að loka landamærum sínum fyrir óæskilegu fólki. Fólki, sem flest er að reyna að bjarga sér undan villidýrum.

Í gær fór ég með lest og vissi að vegna lokana Svía lengdist ferðatíminn til Malmö til muna. Ég steig á lestina á aðalbrautastöðinni í Kaupmannahöfn og þegar ég kom 15. mínútum og seint til flugvallarins í Kastrup, þurfti maður að flytja sig um set og fara yfir á brautarpall 1 þar sem fór fram skoðun á skilríkjum sem dönsk yfirvöld hafa falið illa menntuðu fólki og dónalegu frá Securitas að framkvæma. Ég sýndi íslenskt ökuskírteini og það hafði blessuð konan sem skoðaði mig aldrei séð, svo hún notaði drjúgan tíma til að skoða það áður en hún tók mynd af því á gemsa.   Ég sá að hinir starfsmennirnir tóku myndir af öllum skýrteinum. Ég komst með lestinni sem beið og ákvað að taka ljósmynd með gemsanum mínum af starfsfólki Securitas þar sem það var að eftirliti fyrir dönsk yfirvöld. Þegar ég hef tekið eina mynd ræðst að mér lestarstarfsmaður af balkönskum uppruna og segir að ég mætti ekki taka ljósmyndir á "hans lest" . Ég spyr hvaða reglur hann hafi um það og bið hann um þær, þar sem þær seú ekki í lestinni á lestarstöðinni né á miða mínum. Þá fer hann að hóta mér að ég megi ekki fara með lestinni. Ég bendi honum á að þegar sænsk lest sé í Danmörku gildi dönsk lög og dönsk lög banni ekki að maður taki ljósmyndir út um dyr á lest. Ég bendi honum vinsamlegast á að ef hann hóti mér frekar muni ég kalla á danska lögreglu. Þá hætti kauði (sem sést á myndinni efst) og lög hans og starfskonu Securtias danskrar sem var farin að skipta sér að voru skyndilega fallin úr gildi.

Þegar til Svíþjóðar var komið var lestin stöðvuð á lestarstöðinni í Hylie og þar gengu um borð 12 vopnaðir, sænskir lögreglumenn sem einnig vildu sjá skilríki. Ekki voru þeir betur samræmdir en svo að þegar betjent Mårtensson, var nýbúinn að skoða skilríkin í þeim hluta vagnsins sem ég sat, þá komu tvær lögreglukonur af þeirri gerð sem ekki stíga í vitið. Þegar þær báðu aftur um skilríki benti hálfdrukkin Svíi sem greinilega var að koma úr safarífríi í Afríku, lögreglukonunum á þess ofvirkni. Kallaði hún þá á Mårtensson, sem staðfesti að hann væri búinn að skoða skírteinin.

Enn þurftum við að bíða drykklanga stund vegna ákvörðunar Svía um að loka landamærum sínum fyrir flóttafólki og öðrum óæskilegum ferðalöngum. Utan lestarinnar sá ég fréttaskjá á brautarpallinum, þar sem fárast var yfir lokun Ísraelsríkis á landamærum sínum. Ég hló innra með mér og hugsaði: "Nu er du i Forbudssverige i det feuderale EU, Vilhjálmsson". Komu lestarinnar til Malmö seinkaði um meira en 30 mínútur miðað við áætlaðan tíma. Brautarstöðin í Malmö var full af vopnuðum varðmönnum og lögreglu. Þegar út var komið tók sænskur veruleiki við. Betlarar frá Rúmeníu á hverju götuhorni sem gefa jafnvel hinum nískustu Svíum samviskubit eftir að þeir komust í gegnum nálaraugað.

Ég fór til tannlæknisins míns sem er gyðingur sem flýði ungur Pólland þegar stjórn Gomulka ofsótti gyðinga árið 1968. Við ræðum ekki flóttamannamál, ég og tannlæknirinn minn. Við þekkjum löndin sem við búum í.

En af hverju fárast sumir íslendingar yfir ósk ísraelsks forsætisráðherra um að vernda ríki sitt (sjá hér), þegar vart heyrist neitt í fólki yfir "verndarstefnu" Svía?

Svarið er einfalt. GYÐINGAHATUR.

Forsætisráðherra Ísraelsríkis talar um villidýrin sem hann vill loka á. Það fer líka fyrir brjóstið á sumum Íslendingum. En veit fólk ekki að í einu nágrannaríkja Ísraelsríki er ISIS að fremja þjóðarmorð og í öðrum nágrannaríkjum Ísraels er fólk sem hvetur til þjóðarmorðs á gyðingum í Ísrael.

Það eru eru kannski engin villidýr á Íslandi. En villidýr myrtu 6 milljónir gyðinga í Síðari heimsstyrjöld í Evrópu. Þá var í aðalhlutverki verki siðmenntuð þjóð, sama þjóðin sem engill flóttafólksins, Angela Merkel, tilheyrir. Villidýrin leynast víða.  Svíar lokuðu einnig þá landamærum sínum á gyðinga og opnuðu þau ekki fyrr en þeir leyfðu gyðingum frá Danmörku að komast til Svíþjóðar árið 1943, vel að merkja fyrst eftir að eftir að C.A.C.Brun fyrrverandi sendiráðunautur í Reykjavík, sem þá var í Washington tilkynnti Svíum að Danir myndu borga allan kostnað af veru gyðinganna í Svíþjóð (Sjá bók mína Medaljens Bagside).

Mikið eru Íslendingar heppnir að hafa engin landamæri! Á Íslandi er ekki laust við að Íslendingar séu sjálfir verstu villidýrin, þótt flestir séu sauðameinlausir.

The Pacific Lutheran University (PLU) on Park Avene in Tacoma, in the great state of Washington, is such a peaceful place. Here the nice Scandinavian, Lutheran legacy has been cherished since 1890, when the university was founded by some great Norwegian pioneers. Hardly anything bad can be said about Scandinavian humanitarian legacy of the Nordic Lutherans, which is promoted intensively to predominately blond and blue eyed kids at the PLU.

A month ago, on 13 January 2016, an exhibition was opened at the Scandinavian Studies Department of the Lutheran University. It was entitled "Forgotten Nordics: Ethnic Diversity and National Narratives". At that exhibition one could see a photograph of a young girl, who was denied asylum in Norway in 2013. She was allegedly sent back to Iran, her home country, where she was killed - stoned to death. This was at least the information which the curator of the exhibition got from two famous Norwegian artists Håvard Vikhagen and Helga Bu. The curator's colleagues and all the guest believed the story, for what is bad in the minds of many Americans? Any Government for sure, and certainly criminal states like Iran, which undeniably have stoned women to their death until recently. 

Stoning is certainly a hideous acts, so unlike anything Nordic and Scandinavian, where women haven't been burned on the stakes since the 17th century and for instance Jews in Denmark haven´t been expelled by the Danish Lutheran Government to Nazi Germany since 1943.  Even the worst hate-crimes in Tacoma seem to fade in comparison to this horrific Norwegian-Iranian joint venture. What is an arson attacks on the local synagogue in Tacoma compared to a stoning in Iran.  The attacks on Temple Beth El, happened right after Sept. 11 and just before the Jewish High Holy Days. Someone spray-painted "Zionism plus U.S. equals 5,000 dead" on the parking lot (See here). One can just hope that such acts are not born out of the Lutheran mindset.

When I read about the exhibition and the refugee girl on the blog (also here; The text of the blog has been slightly modified since January 2016) of an American-Icelandic Scholar, who is now working at the Lutheran University in California, I could not recall any incidence in Norway, where an Iranian girl had been denied asylum, and expelled to meet hear certain death by stoning.

I contacted the author of the blog 50/50, Elisabeth Ida Ward, and got in touch with the Norwegian authorities, who had no information on such an atrocity, committed in a joint venture by the Norwegian government and the regime of the Ayatollahs in Tehran. Finally I found the e-mail address of Helga Bu, one of the artist responsible for the photograph at the exhibition in Tacoma. I wrote her and asked who the girl on the picture was: This is Hega Bu's short response:

Hei!

Dette arbeidet som fremstiller en ung jente er bare en illustrasjon.

Vi ville gjennom dette portrettet sette søkelyset på asylpolitikken.

Beste hilsen fra Helga Bu

Translation:

Hi! This work, which shows a young girl, is only an illustration.

We wanted through this portrait to highlight the asylum policy.

Best regards from Helga Bu

There we have it folks. The awful truth was fortunately much nicer than the "reality" of the two Norwegian artists. They were simply working in the Scandinavian tradition of dark fiction, where the main issue is to blame everything bad in the world on decisions and policy in one's own part of the world - and the Jews too of course. The stoning of a girl in Iran after an expulsion from Norway was a simply a bad saga to fool the Americans. But it was successful, because everyone in Tacoma believed it. Didn't they?

Fortunately the girl in the picture, whoever she is, wasn't stoned due to a Norwegian expulsion, nor Iranian terror. She was stoned by two artists who believe that a cheap trick is a good way of illustrating for gullible Americans the "horrors" of asylum policy in Norway.

If anyone knows the girl in the picture, who was killed by art, peace and understanding, sometimes practised in Scandinavia behind a rather sleazy humanitarian mask, please let her know that the law in Norway and in USA makes her bound for a considerable compensation. Artists cannot go around stoning innocent girls to death without facing the consequences.

Sæl Guðrún Hálfdánardóttir,

ég var að ljúka við að lesa óhemjulanga grein þína um Níðingsverk í skjóli kirkjunnar, sem fjallar um kvikmynd sem ég vona að verði brátt sýnd í Danmörku þar sem ég bý. Sumum þykir grein þín, sem fjallar um svo margt annað en kvikmyndina, líklega eiga við á Föstudaginn langa. Ég er ekki alveg viss um það. Ef veist væri að veikleikum fylgjenda sumra annarra trúarbragða á svo mikilvægum helgidegi í þeirra trúarbrögðum, sem Föstudagurinn langi er kristnum, held ég einhver myndi láta í sér heyra. Þetta er þó ágæt samantekt, þótt sumar setningar séu úr samhengi hjá þér og setning með umsagnarlið í viðtengingarhætti sé hafin án skýringarsetningar: "Margsinn­is er þrýst á Robin­son að hætta að grafa. Nýi rit­stjór­inn sé aðkomumaður, gyðing­ur í þokka­bót og haldi að auki hvorki upp á hafna­bolta né Bost­on Red Sox."

Ég er búinn að lesa íslenska fjölmiðla of lengi til að láta setningarfræðina valda mér áhyggjum. Það gerir hins vega tilraun þín til að líkja saman glæpum í Boston og meintum glæpum á Íslandi. Þótt menn geti verið ósammála um það sem gerðist á Íslandi, þar sem m.a. liggja engar sannanir fyrir varðandi barnaníð í kaþólsku kirkjunni á Íslandi, þá finnst mér algjör óþarfi af blaðamanni að spyrða grun um það við sannaða glæpi sem lýst er í Hollywood-mynd.

 Ég var aldrei ánægður drengur í Riftúni. Myndina tók Fräulein Müller, sem ég óttaðist mjög, á Kodak Instamatic myndavélina mína.

Ég er, ólíkt blaðamönnunum í Boston, "ekki hluti af því kerfi" sem ég hef ritað um, þegar ég hef sagt frá reynslu minni af því fólki innan kaþólsku kirkjunnar sem dæmt er af fólki á götunni án sönnunargagna. Ég er ekki kristinn og allra síst kaþólikki og held hvorki með KR né Val (og þoli reyndar ekki knattspyrnu).

Ég var hins vegar barn að aldri í sumarbúðum kaþólikka á Íslandi og ég á til fjölda bréfa sem ég skrifaði þaðan og ljósmynda sem ég tók þar. Ég sá aldrei né upplifði neitt í þeim dúr sem erlendir starfsmenn kirkjunnar hafa verið ásakaðir um. Það vildi rannsóknarnefnd á vegum kirkjunnar ekki hlusta á vegna þess að Vatíkanið hefur fyrir löngu síðan ákveðið að fórna peðum, þegar slík mál koma upp. Öll önnur börn í Riftúni, nema tveir aðilar segja sömu sögu og ég. Hafðu samband við fólkið sem ekki upplifði það sem ásakendur gerðu. 

Börn dansa í Riftúni, sumarbúðum kaþólsku kirkjunnar í Ölfusi. Ég er þessi hrokkinhærði með stóra hausinn í köflóttu skyrtunni fremst á myndinni. Ég veit ekki til þess að börnin á þessari mynd hafi verið beitt kynferðisofsóknum af erlendum starfsmönnum kaþólsku kirkjunnar á Íslandi. En blaðamaður á Mogganum veit ef til vill meira en ég.

Nú er stefnan hjá Vatíkaninu að viðurkenna glæpinn og harma, þó að persónurnar sem liggi unnir sök séu látnar og geti ekki varið sig í réttarkerfinu. Það ógeðfellda í málinu á Íslandi var að rannsóknarnefndin hafði samband við hollensk-ættaðan biskup sem hafði gerst sekur um kynferðislega tilburði gagnvart börnum. Hann eldaði grátt silfur við séra George, og segja mér menn innan kaþólska safnaðarins á Íslandi að þeir hafi hatað hvern annan. Biskupi þótti George hafa of mikil völd sem skólastjóri. En biskupinn sem var það sem í daglegu tali á íslandi kallast nú "perri" var að séra George látnum látinn dæma prestinn.  Slík vinnubrögð við gerð skýrslu um glæpi eru forkastanleg og er því fólki sem skrifaði skýrsluna til ævarandi skammar og hneisu.  

Að mínu mati gengur þú, Gúðrún Háfdánardóttir, langt út fyrir velsæmismörk sem blaðamaður, þegar þú spyrðir saman ósannað og ódæmt mál sem tengjast kaþólsku kirkjunni á Íslandi og fullsönnuðum glæpum sem lýst er í kvikmyndinni Kastljós.

Ég  leyfi mér að benda á það sem ég hef ritað um málin á Íslandi. Ég sendi nefndinni sem rannsaka átti málið upplýsingar. Ekkert var notað, þótt að ég telji mig aðeins ábyggilegri heimildamann en þá einstaklinga sem sögðu "sögu sína" í fjölmiðlum. Fyrir hef verið ataður aur og fengið sendingar þar sem ég er m.a. á Eyjunni verið kallaður rassdrengur eða engill séra Georges og á Moggablogginu í einu tilviki vitorðsmaður hans. 

Í nöp við kaþólska  (skrifað 4.6.2009)
Mjög alvarlegar ásakanir  (skrifað 17.6.2011)
Á kaþólska kirkjan sök á því að menn eru í Vinstri-Grænum og Vantrú? (skrifað 20.6.2011)
Illmennska og múgæsing eru systur (skrifað 22.6.2011)
Af ýmis konar hysteríu (skrifað 23.6.2011)
Afsökunarbeiðnir vegna (meintra) glæpa (skrifað 29.6.2011)
Saga meints níðings og eins fórnarlamba hans (skrifað 29.6. 2011)
Feilnóta í Fréttatímanum ?  (skrifað 1.7.2011)
Vitnisburður Landakotsbarna í molum ?  (skrifað 4.7.2011)
Kaþólskir borga sig frá vandanum  (skrifað 17.3.2013)
Fórnir kaþólsku kirkjunnar  (skrifað 24.11.2013)
Nafn fórnarlambsins  (skrifað 27.11. 2013)
Hvar eru öll hin fórnarlömbin?  (skrifað 14.12. 2013)
Vitnið Gijsen var barnaníðingurinn (skrifað 12.4.2014)

Að lokum, Guðrún, langar mig að minna þig enn einu sinni á, að þú líktir saman málum sem dæmt hefur verið í og máli þar sem dómstóll götunnar dæmdi látið fólk. Slík vinnubrögð eru því miður allt of algeng í stétt þinni - en enginn dæmir ykkur fyrir, jafnvel þótt þið hafið oft á röngu að standa. Því þótti mér henta, því syndlaus er ég heldur ekki, að kasta í þig nokkrum smásteinum til að minna þig á skyldur þínar - í von um að þú eigir áfram góðan dag á dauðdægri Meistara þíns.

Myndina efst tók ég í Riftúni sumarið 1969. Engin barnanna á myndinni hafa mér vitanlega ákært presta eða aðra starfsmenn kirkjunnar fyrir barnaníð.

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, fornleifaráðherra með meiru, hefur haft nægan tíma til að sanna að greiddir hafa verið skattar af því sem hann og frúin stungu undan í Panama. Gráthlægilegt vottorð frá vafasömu endurskoðunarfyrirtæki er engin sönnun fyrir einu eða neinu. Hann getur ekki verið undrandi á þeirri vafasömu heimsfrægð sem hann hlýtur nú og skákar þar með Björk, sem auðvitað greiðir skattana sína eins og það sé hluti af eðlilegu Human Behaviour. Vafasöm er sú frægð Munda og dregur SDG íslensku þjóðina hugsanlega með sér í svaðið. Líklega er best fyrir sveininn að segja af sér, og ganga frá sínum málum í réttarsal en ekki úr pontu á Alþingi Íslendinga.

Fólk, sem ekki greiðir skattana sína, hefur nefnilega ekki eðlilegan áhuga á lýðræði. Lýðræði felst fyrst og fremst í sameiginlegri ábyrgð. Án hennar verða ekki byggðir spítalar og engir peningar koma til t.d. löggæslu. Ábyrgðarleysi SDG sýnir ekki lýðræðisvilja. Furðulegt er því að sjá að maður, sem lýsir frati á samábyrgð lýðræðisríkja, geti skipað lögreglunni í landi sínu að urra á norska blaðamenn sem vilja spyrja ráðherrann eðlilegra spurninga. SDG hefur í raun engan rétt til að leita til lögreglunnar, því hann greiðir ekki til hennar eins og aðrir þegnar þjóðfélagsins -- nema að hann geti sýnt okkur eitthvað annað en gúmmívottorðið frá endurskoðunarfyrirtæki með langan glæpaferil í fjölda landa.

Oft hef ég skrifað um undarlegt athæfi SDG fornleifaráðherra á blogginu Fornleifi (sjá t.d. hér). Maðurinn hefur í raun rústað minjamálum á Íslandi með brennuvargi sem stjórnar Þjóðminjasafninu. Því kemur mér það ekki á óvart að hann sé til vandræða annars staðar en í því sem ég þekki best. Ég tel mig vera örlítið til hægri við miðju í stjórnmálaskoðunum,en ég get ekki svarið af mér kratablóð í báðum ættum. Ég er einnig fullviss um að Sigmundur sé hvergi í stjórnmálum. Hann er þar bara fyrir sjálfan sig.

Maður kastar matvælum í máttarstólpa samfélagsins. Innandyra í þinghúsi stjórnar annar maður sem veigrar sér frá samábyrgð lýðræðisþjóðfélaga og situr sem fastast, þó alþjóð og gáttaður alheimur óski þess að hann fari frá.

Sá sem sletti kvöldmatnum sínum er handtekinn og verður líklega dæmdur í sektir eða betrunarhúsvist sem terrorist light. En skattskvikarinn sem stjórnar í þinghúsinu sigar lögreglu á menn sem vilja spyrja hann einfaldra spurninga um lífshlaup hans og fjármál.

Spurningin er: Erum við í El Salvador, Colombíu eða Bolivíu?

Smáhjálp: Lögreglumenn eru ósjaldan krúnurakaðir í landinu.

Mossack Fonseca, glæpafyrirtækið sem aðstoðað hefur um 600 Íslendinga við að vanvirða reglur lýðræðisríka, er ekki stærsta "fyrirtæki" á sínu sviði í okkar rotna heimi.

Dellufólk á Íslandi, sem fór að leika sér í bankaleik með glæpafasistum í Úkraínu, Pútín hinum siðlausa, vopnasölum og dauðakaupmönnum og ólíusheikum og hryðjuverkakaupmönnum í Arabíu, gæti alveg eins átt falið fé sem önnur fyrirtæki en Mossack Fonseca hafa falið fyrir þessa gráðugu kynslóð. Mossack Fonseca er 5. stærsta "fyrirtækið" á sínu sviði.

Íslenskir viðskiptavinir svikamyllunnar í Panama eru hugsanlega aðeins brot af þeim "Íslendingum" sem falið hafa fé sitt í sandinum á pálmaeyjum og í öðrum skattaskjólum. Jafnvel fjármuni sem íslenskir bankaræningjar rændu frá saklausu fólki.

Slíkt fólk borgar ekki fyrir landsins gögn og gæði. Það á því t.d., sem skattsvikarar engan rétt á því að fá ókeypis læknisþjónustu. Sennilegast er einnig að það leiti hennar annar staðar áður en það fer með stolnum gullvagninum beint til helvítis.

Eitt af verkum nýrrar ríkisstjórnar á Íslandi verður að láta hefja skipulega leit af þeim sem ekki vilja taka þátt í uppbyggingu landsins. Þeir hafa stolið frá fólkinu sem ekki á fyrir kvöldmatnum og getur ekki sent börnin sín í frístundarstarf. Þessir ræflar, sem fela jafnvel stolið fé, eiga sök á því að gamalmennin, sem alltaf greiddu sína skatta, deyja úr lungnabólgu á göngum spítalanna. Þessir verstu þjófar Íslandssögunnar hugsa aðeins um sjálfa sig. Hegðunarmynstur eins þeirra, sem á einhvern furðulegan hátt gat orðið forsætisráðherra eftir Hrunið, þótt hann hefði m.a. logið um nám sitt erlendis, sýnir okkur sjálfsánægju þessa fólks og ofmetnað. Nú upplifir það vonandi allt nemesis sitt eftir linnulaust hybris.

Virðing Alþingis er í molum, ásjóna Íslands í heiminum er illa farin og afskræmd vegna þessa fólks. Nú verður að lækna sárin og höfða til fólks sem veit upp á sig sakir um að láta sig hverfa frá löggjafasamkomu landsins. Þar á siðlaust fólk ekki að starfa.

Í tilkynningu forsætisráðuneytisins (Prime Disco) um daginn, sem stíluð var á hinn stóra heim, þar sem forsætisráðherra Íslands var settur á stall með stærstu þjófum og bófum veraldar, var sagt að platnaslagarinn Sigmundur færi í frí "for an unspecified amount of time".

Disco Brothers (DB, Dos Bananas) halda áfram. Showið er ekki búið. Þeir ætla að dansa og diska alveg fram á haust. Snúðarnir BB og Blaka og Cow Doggy Doctor eru þó greinilega komnir á síðasta snúning.

Fyrrverandi forsætissnúðurinn (og blessuð sé ekki minning hans), eða illa gefnir skósveinar hans eru greinilega ekki ritfærir á ensku í textasmíð sinni í rappinu. Og það þrátt fyrir sumarnámskeiðin í Cambridge. Vart hækkar sól Simma Sly Dinero á alþjóðavettvangi þegar alheimur les að tíminn á Íslandi sé veginn eins og dilkar eða kókaín, eða talinn eins þeir dollarar sem Simmy Sly felur með öðrum þjófum og bófum veraldar sem þénað hafa á Toyotum á ofurverði, konum sínum eða vopnasölu til hryðjuverkamanna.

Ég er viss um að ef Framsóknarmenn eru á annað borð talandi eða ritfærir á ensku, hefur það ávallt verið Pidgin-enska eins og hún er töluð á Tortólu og álíka eyjum, þó lítið sé þar skjalfest nema lygi. Svo álíta þeir tíma annarra vera peninga (amount of time), sem þeir stela og senda til Jómfrúaeyja, meðan þeir segja öðrum að lofsyngja og dansa kringum krónuna á vaxtalausum reikningum íslenskra banka. Því er enginn ástæða að gefa þeim tíma fram í október. Það verða dálaglegar summur sem tapast við það, a great period of money, eins og þeir segja á Tortólu. Nú verður framið efnahagslegt hryðjuverk (eyðslukeyrsla) í anda skyldleikaræktaða afdalafólksins sem vegna lélegs skilnings á íslensku kenndi sig við framsókn, þegar það í raun meinti afturhald, og sem segist hætta, þegar það heldur áfram. Slíkt fólk er hættulegt í umferðinni. Það kann engan mun á réttu og röngu. Þannig fólk hefur því miður stjórnað landinu, diskóóðu delluþjóðinni til algjörs ógagns. Það á ekki að hleypa DB brothers inn á aðaldiskóið við Austurvöll.

Gefum þessari sjálfskipuðu (ó)stjórn í diskótekinu Tortólu við Austurvöll, sem starfar á skjön við óskir almennings, engan frið. Það er þó óþarfi að kasta matvælum í ofalið liðið í örvæntingu sinni. Látið þá sjá um skítkastið. Það er þeirra sérgrein.

Frenólogía heita fjarstæðukennd fræði sem ganga út á að tengja útlit manna eðlisfari þeirra og jafnvel heiðarleika, eða vöntun á því síðarnefnda. Langt fram á 20. öld töldu áhangendur þessara gervivísinda að hægt væri að finna glæpamenn út frá andlitsfallinu og jafnvel nefinu. Ég er hræddur um að útlit stærstu glæpamanna sögunnar hafi afsannað þetta rugl.

Um daginn tel ég víst að BBC hafi ruglað saman fráfarandi forsætisráðherra og alsaklausum fréttamanni útvarpsins, Gunnari Hrafni Jónssyni. Þarna var dulin frenólógía á ferðinni, en þar sem Gunnar Hrafn, þessi öðlingur, er engum líkum nema einstaka drykkfelldum teiknimyndafígúrum, er þetta tómt rugl, enda fór BBC mannavillt og ruglaði saman Gunnari og milljónum Panama pappíra.

Hins vegar fá fylgismenn frenólogíunnar byr undir báða vængi þegar í ljós kemur að grútspilltur forsætisráðherrann fyrrverandi á Íslandi er steyptur í svipað mót og fjárhirðir hans í Panama, Jurgen Mossack. Sá er ekki af suðrænum ættum frekar en Sigmundur. Gæti Mossack verið fjósamaður úr hvaða afdal á Íslandi sem vera skyldi. Líkt og Sigmundur á vafasaman föður sem seldi sjálfum sér ríkiseignir fyrir slikk, þá á Jurgen blessaður einnig fína að, því faðir hans var í SS Totenkopf, sem var á sínum tíma álíka heimsbölvun og ISIS og Taliban eru okkur í dag. Jurgen getur þó vitaskuld ekkert gert að því að faðir hans var nasisti, frekar en að faðir Jurgens, SS-maðurinn gat gert að því að sonur hans yrði aðalhjálparhella stórþjófa heimsins á okkar tímum.

Frenólógían er vitaskuld rugl, eins og myndin af Gunnari Hrafni sýnir okkur best. En enn meiri vitleysa er þegar maður sér fólk sem tók Sigmund Davíð Gunnlaugsson í dýrðlingatölu, því hann hafði sig frammi í InDefence hópnum. Þessir tilbeiðendur forsætisráðherrans fyrrverandi geta fyrir enga muni skilið að Sigmundur Davíð var loddari sem hafnaði ESB og evru, boðaði tilbeiðslu á krónunni, sem allt er gott og ágætt  -  en fór svo sjálfur með peninga sína og kerlu sinnar og faldi þá úti í heimi á góðum dollarareikningum og evruvildarbréfum.  Gaman væri að athuga hvort frenólógían passar á einfeldninga þá sem ærast á síðustu dögum vegna himnafalls dýrlingsins SDG, og trúa því einlægt að hann muni rísa upp frá dauðum eftir kosningar í haust.

Einn fremstur tilbeiðenda SDG er ofsatrúarmaðurinn Jón Valur Jensson, sem fór hamförum um daginn, gegn mér með fúkyrðum og staðlausum aðdróttunum fyrir að hafa skoðanir á SDG (sjá hér). Í þetta sinn var það ekki fyrir að ég var fyrsti Íslendingurinn sem á undan múslímum stakk upp á því að íslenskir múslímar reistu sér mosku sem fyrst.

Skoðum andlitið á Jóni Vali Jenssyni (sjá neðar) einum helsta sérfræðingi þjóðarinnar í "kynvillu", munnmökum og annarri "afbrigðilegri" hegðan. Þekkið þið aðra einfeldninga með öfgakenndar trúarskoðanir, sem eru líkir Jóni, sem umbreytast allir í framan eins og Kamelljón þegar pattaralegir englar sem hafa logið alla fulla falla af himnum? Ljótleiki þarf ekki að lýsa manninum undi skinninu, því oftast ef flagð undir fögru skinni, eins og við hin forljótu vitum öll. Hvað fær þennan fríðleiks og andans mann, Jón Val, sem tilbúinn er með skoðun og fordæmingu á öllu "afbrigðilegu", til að vera svo vondan og sakna manns sem hefur logið að honum?

Það er víst kölluð einföld trú. Frenólógían á víst engin svör við henni, nema að helgislepja og tvískinnungur lýsi sér á einhvern sameiginlegan hátt hjá líkamlega líku fólki.

Það hlýtur að vera mikið áfall fyrir erkibiskupinn af Kantaraborg að uppgötva að faðir hans var enginn andans maður, heldur sonur ótínds einkaritara og róna sem vandist flöskunni hjá Winston Churchill. Einkaritari Churchills var svo heltekinn fíkill að hann sængaði hjá konum wiskísala kl. 11, til að hafa ráð á smá gini eftir hádegi. Er nema von að erkibiskupinn sé svekktur yfir niðurstöðunum úr raðgreiningunni?

Oft hafa farið ýmsar sögur af faðerni vinnuveitanda biskupsins. Móðir hans bar því við að Drottinn hefði komið yfir sig. DNA var ekki orðinn Guð á hans tímum, og svo minnst sé á Guð, ættr Jesú og bera þær saman við erfðaefnið úr því sæði sem orð hans eru. Hræddur er ég um að ekki séu miklar prósentulíkur á því að meistarinn sé sonur Drottins og eins víst er að orðið gæti verið hrein lygi, þó það sé hjá Guði. Hugsanlega gæti ein táin verið úr dóttur einhvers  páfans eða að erfðaefnið bendi til þess að Jesús hafi verið samkynhneigður.

Ég hef til fjölda ára reynt að fullvissa Jón Val Jensson um að gagnkynhneigðir gyðingar um þrítugt dvelji ekki saman með öðrum mönnum í klúbbi þar sem talað er signt og heilagt um silfurpeninga og svik.

Ég er þó nokkuð viss um að það hafi verið Guðs vilji að erkibiskupinn hafi komist að hinu rétta. Vegir Guðs og DNA eru órannsakanlegir. Eða eins virtur rabbíni á Bretlandseyjum segir um viðbrögð erkibiskupsins: “It is a good example of how to deal with unexpected or difficult news - being open and frank - while it also recognises the reality that family life can often be wonderful and enriching, but is equally capable of being messy and complex. (sjá hér)

Myndin efst var tekin í Vatíkaninu þegar Justin Montague Browne erkibiskup sýndi nýlega Páfa hve einfalt það er að sækja um erfðagreiningu hjá Íslenskri Erfðagreiningu - til að taka af allan vafa. Páfi er greinilega ekki uppveðraður. Hann hefur greinilega heyrt um guðspjallamanninn Kára.