Þótt ýmsir telji björgun "Bergmannsbókasafnsins" sýna væg einkenni "hoarding disorders", tel ég að hún sýni frekar mikinn vilja og útsjónarsemi háttvirts menningararfsráðherra til að varðveita hlutunina, og það á ólíklegustu stöðum. Aðferðin í Efstaleiti er samt vonandi ekki sú sama og Menningararfsráðherrann ætlar að beita í núverandi starfi. En þegar þessi ríkisstjórn fellur einhvern tíma er líkast til best að leita skjala í öllum skúmaskotum.
Ef Sigmundur Davíð hefði getað troðið einhverju af því sem Þjóðminjasafnið kastaði út hér um árið sem einangrun í skúmaskot, ranghala og út á þekju hjá RÚV, hefði menningin verið ríkari.
"Samtíminn á erfitt með að meta virði hlutanna" eru vís orð Ómars Ragnarssonar, en þegar Þjóðminjasafnið hendir út nær 100 ára efni, sem hefur verið eigu Þjóðminjavarðar, á nútíminn enn erfiðara að skilja til hvers Þjóðminjasafnið eiginlega er.
Sigmundur Davíð menningararfsráðherra, sem á heiður skilinn fyrir góða einangrunarviðleitni sína á RÚV í Efstaleiti, er nú búinn að biðja Þjóðminjasafnið um skýringar á því sem gerðist þegar hluti af persónulegu söfnunarstarfi Matthíasar Þórðarsonar var kastað á öskuhaugana árið 1992.