Íslendingar eru alltof uppteknir af kynlífi og kynhneigð. Það finnst mér, og það á örugglega við um mig líka.
Þótt réttindi samkynhneigðra séu vart meiri á byggðu bóli en á Íslandi, fer heil vika þjóðarinnar í frekar dauflega göngu fyrir samkynhneigða í rigningu og sudda, og svo í rugl og raus í siðapostulum í kjölfarið. Það sem mest höfðar til kynhneigðar þjóðarinnar í göngunni er uppátæki borgastjórans í Reykjavík, sem var í gervi prestsmadömmu í ár.
Réttur fólks af öllum tegundum til að elskast og ganga í hjónaband, án þess að verða fyrir aðkasti fyrir það, er lögleiddur á Íslandi. Ég sé ekkert af því að karlmenn sleiki hvern annan á almannafæri ef það er fyrir ofan beltisstað og neðan lendarklæðis. En stundum finnst mér að sumir samkynhneigðir vilji eitthvað meira en grundvallarréttindin og að kynlíf þeirra og ást fjalli mest um sýndarmennsku. Mér skjátlast örugglega, því til er fólk sem borðar hreinlega smiðsson, gyðing, á táknrænan hátt í stórum húsum með turnum, sem geta minnt menn og konur með frjósamt ímyndunarafl á rausnarlegt reður. Hallgrímskirkja, uuhhm.
Þegar maður les í athugasemdum við fréttir af hommaóþoli Gylfa Ægissonar skemmtikrafts, að 5 ára börn hafi gengið um götur borgarinnar og sleikt sleikipinna sem lagaðir voru eins og typpi, er ekki laust viða maður sé hættur að skilja baráttu samkynhneigðra.
Allir hafa vitaskuld rétt á því að sleikja typpi maka sinna og hvað sem þeir vilja - en 5 ára börn, jafnvel 3ja ára eins og maður sér ef maður googlar, eiga fjandakornið fyrir enga muni að vera að sleikja sykurtyppi. Þau eiga að eiga það til góða. Það er að minnsta kosti mín skoðun. En nú til dags geta þau vitanlega séð morð og nauðganir í sjónvarpinu á hverju kvöldi, svo þau eru líklegast með meira hár á brjóstinu en ég var á þeirra aldri og kalla ekki alt ömmu sína í kynlífsmálunum. Líklega vita íslensk börn hvað hommi er þegar þau eru 3-5 ára. Ég vissi fyrst hvað það var svona um 12 ára aldur.
Ef rétt er, að hommar og lesbíur séu að dreifa typpasleikjó til barna í gleðigöngunni, er blygðunarkennd minni misboðið, þótt ég sé ýmsu vanur. Fólk sem telur mannréttindabrot að tala með óvirðingu um öfgafulla spámenn sem ekki má nefna, en gefur svo smábörnum typpi úr sykri til að sjúga, er ekki sjálfur sér samkvæmt.
Eru Hinsegin Dagar að fara framúr sér? Eru þeir einvörðungu til að ögra þeim sem ekki hugsa sífellt um að sleikja reður? Ég bara spyr.
Myndina efst fann ég á myndsíðu íslensk ungmennis sem er að sýna heiminum hvernig ungmenni i sletta úr klaufunum á erlendri grundu þegar pabbi og mamma sjá ekki til. Foreldrar barna sem þiggja typpasleikjó ráða hins vegar hvað börn þeirra sleikja, og ef fólk á Íslandi telur það gott mál að litlu börnin þeirra séu að bryðja sleikibrjóstsykur, sem er eins og reður í laginu, skipti ég mér ekkert frekar að því.
Ég hefði líklega ekki átt að skrifa þetta, því það er víst afar gamaldags að sleikja ekki typpasleikjó. Ég er greinilega að verða gamall. Typpasleikjó er það sem koma skal.
Hvaða bragðtegundir eru til?
