Enn er hann þarna. Hinn ískaldi, íslenski veruleiki. Hryðjuverkin í París bara yfirstaðin og það komin helgi og huggulegheit. Mikill hluti siðapostulanna og hinna sjálfskipuðu sérleyfishafa á hreinar og sannar skoðanir eru orðnir að Charlie Hebdo. Þeir hvíla sig sælir með bumbuna út í loftið og pússa gloríuna. Aftur eru þeir farnir að kalla aðra öfgamenn. Dauði "kolleganna" í París gat ekki komið á betri tíma. Þeir eyðilögðu ekki frídagana fyrir neinum. Meira segja Egill Helgason sem grimmt ritskoðar og bannar fólk án raka er orðinn að englum Charlies.
Eftir að teiknararnir á Charilie Hebdo hafa verið nefndir í öllum heimsins ritum hins nýja heilaga Hebdos, er óhætt að hvíla sig og gleyma fórnarlömbunum fjórum í versluninni í París. Nöfn þeirra hafa ekki verið nefnd nema í örfáum fjölmiðlum um heim allan. Gyðingar verða að hreinsa upp sjálfir og syrgja.
Gyðingar eru greinilega ekki eins mikils virði og teiknarar á Charlie Hebdo. Það er greinilega líkt gildismatið hjá sjálfsútnefndum Charlieum og hjá hryðjuverkamönnum múslíma.
Engir fjölmiðlar nefna heldur að 30 mans hafi bjargað lífi sínu í Hyper Cachers, lítilli kjörbúð gyðinga, með því að fela sig í kæliklefa verslunarinnar, læsa honum innanfrá og hjúfra sig saman til að halda á sér hita. Sá sem hjálpaði til við það var múslími frá Malí, Lassana Bathily, sem vann í versluninni. Egill Charlie Helgason er ekki að greina frá hetjunni, hinum sanna Charlie, eða nöfnum gyðinganna sem myrtir voru af andlegum bræðrum hans. Egill Helgason er ekki Charlie Hebdo og verður aldrei:
Yoav Hattab,
Philippe Braham,
Yohan Cohen
Francois-Michel Saada.
Gleymum heldur ekki að
Georgre Wolinski,
teiknari Charlie Hebdo, var einnig gyðingur
Blessuð sé minning þeirra
